1950: Ο Βρετανός μπασίστας Mark Clarke γεννήθηκε στο Λίβερπουλ της Αγγλίας. Υπήρξε μέλος των Colosseum από το 1970 έως και το 1972. Ενσωματώθηκε για λίγο με τους Uriah Heep και συμμετείχε στο άλμπουμ τους "Demons & Wizards" μόνο σε ένα τραγούδι, το "The Wizard". Συνεργάστηκε με συγκροτήματα όπως: Natural Gas, The Monkees κ.α.
1960: H 15χρονη country pop τραγουδίστρια Brenda Lee βρίσκεται στην κορυφή του Billboard με το τραγούδι I’m Sorry. Το τραγούδι είχε γραφτεί πολύ καιρό πριν την έκδοσή του, αλλά η δισκογραφική εταιρία της τραγουδίστριας, Decca Records, άργησε να το τυπώσει, επειδή θεώρησε πως ήταν πολύ μικρή για τραγούδι που μιλούσε για «αγάπη χωρίς ανταπόκριση».
1964: Οι The Beatles και το τρίτο τους άλμπουμ "A Hard Days Night" βρίσκονται στην πρώτη θέση των Βρετανικών Albums Chart. Θα παραμείνει στην κορυφή για είκοσι μία εβδομάδες. Περιέχει τραγούδια επιτυχίες όπως τα "A Hard Day's Night", "And I Love Her", "Can't Buy Me Love" κ.α. Κυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου του 1964 ως το soundtrack του φιλμ "A Hard Day's Night". Στην Αμερική κυκλοφόρησε δύο εβδομάδες νωρίτερα, στις 26 Ιουνίου.
1984: Η θρυλική Αμερικανίδα rhythm & blues τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Big Mama Thornton (Willie Mae Thornton 1926-1984) βρέθηκε νεκρή σε ηλικία 57 ετών σε δωμάτιο που νοίκιαζε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια από επιπλοκές λόγω χρόνιας κατάχρησης αλκοόλ. Η πρώτη της επαφή με την μουσική ήταν στην εκκλησία όπου εργαζόταν ο πατέρας της και τραγουδούσε η μητέρα της. Από πολύ μικρή ξεκίνησε να μαθαίνει φυσαρμόνικα και τύμπανα. Υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρεία Peacock Records το 1951. Είναι η πρώτη καλλιτέχνης που ηχογράφησε το τραγούδι "Hound Dog" (1952) το οποίο έκανε επιτυχία ο Elvis Presley το 1956. Μία άλλη μεγάλη της επιτυχία το τραγούδι "Ball 'n' Chain" που αργότερα τραγούδησε και η Janis Joplin. Το 1984 το όνομα της γράφτηκε στο Blues Hall of Fame.
1995: Η τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Nina Simone, ενώ βρισκόταν στην πίσω αυλή του σπιτιού της στη Νότια Γαλλία, πυροβολεί δύο έφηβους του διπλανού σπιτιού, οι οποίοι κολυμπούσαν στην πισίνα και έκαναν φασαρία. Η Simone τους είχε ζητήσει δύο φορές να μην κάνουν τόση φασαρία αλλά εκείνοι συνέχισαν. Ο ένας από τους δύο τραυματίστηκε ελαφρά και η Simone κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο ύψους τεσσάρων χιλιάδων εξακοσίων δολαρίων και μια αποζημίωση στην οικογένεια του τραυματισμένου αγοριού. Επιπλέον καταδικάστηκε σε δεκαοκτώ μήνες φυλάκισης με αναστολή και υποχρεωτικές ψυχολογικές συνεδρίες, όπου διαπιστώθηκε πως η Simone ήταν "ανίκανη να αξιολογήσει τις επιπτώσεις των πράξεών της".
1999: Την τελευταία ημέρα του φεστιβάλ Woodstock '99 που πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη, και κατά την διάρκεια της εμφάνισης των Red Hot Chili Peppers ξεσπάνε αρκετές εστίες φωτιάς. Νωρίτερα μια ομάδα υποστηρικτών της ειρήνης είχαν μοιράσει στο κοινό κεριά για να τα ανάψουν κατά την εκτέλεση του τραγουδιού "Under the Bridge". Ειδοποιήθηκε η πυροσβεστική υπηρεσία όταν πήρε φωτιά ο ένας πύργος ήχου από τα διάφορα σκουπίδια που καιγόντουσαν γύρω. Οι Red Hot Chili Peppers βγήκαν ξανά στην σκηνή, για ένα encore, και ανάμεσα στα τραγούδια που ερμήνευσαν ήταν και το "Fire" του Jimi Hendrix. Αργότερα ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Anthony Kiedis, δήλωσε πως το τραγούδι δεν ήταν για να ενθαρρύνουν το κοινό αλλά είχε ζητηθεί από την αδερφή του Jimi Hendrix να παιχτεί προς τιμή του.
2003: Ο Αμερικανός κιθαρίστας και μέλος των Iron Butterfly, Erik Braunn (Erik Keith Brann 1950-2003) απεβίωσε από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 52 ετών στο Λος Άντζελες. Σε ηλικία 16 ετών ενσωματώθηκε με το συγκρότημα κι ένα χρόνο αργότερα, το 1968, γνώρισαν επιτυχία με το τραγούδι “In-A-Gadda-Da-Vida”
2020: Σε ηλικία 73 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Peter Green, ένας από τους καλύτερους και πιο επιδραστικούς blues κιθαρίστες όλων των εποχών. Υπήρξε συνιδρυτής των σπουδαίων Fleetwood Mac, όμως οι προσωπικοί του δαίμονες δεν του επέτρεψαν να κάνει την καριέρα που του άξιζε. Την είδηση του θανάτου ανακοίνωσαν εκπρόσωποι της οικογένειας δηλώνοντας ότι «με μεγάλη λύπη ανακοινώνουμε τον θάνατο του Peter Green, ο οποίος πέθανε ήσυχα στον ύπνο του».
Γεννημένος στο ανατολικό Λονδίνο, ο Peter Green, ήταν ήδη γνωστός στους blues και rock κύκλους της Βρετανίας από τη συμμετοχή του στους John Mayall's Bluesbreakers (αντικαθιστώντας τον Eric Clapton), όταν ίδρυσε τους Fleetwood Mac το 1967 μαζί με τον ντράμερ Mick Fleetwood.
Οι δυο τους έπεισαν τον John McVie να αναλάβει χρέη μπασίστα στην μπάντα και η σούπερ τριάδα των βρετανικών blues δημιουργήθηκε. Ο «μύθος» μάλιστα θέλει τον Peter Green να δηλώνει σε συνέντευξή του ότι «πάντα ήξερα πως κάποια στιγμή θα άφηνα την μπάντα και για τον λόγο αυτό τους άφησα να την ονομάσουν από τα επώνυμά τους (Fleetwood Mac).
Υπό την καθοδήγηση του Peter Green, σε κιθάρα και φωνητικά, οι Fleetwood Mac έγιναν μία από τις καλύτερες blues μπάντες εκείνης της περιόδου, κυκλοφόρησαν τρεις πετυχημένους δίσκους και έγραψαν εκπληκτικά τραγούδια όπως τα Oh Well, Black Magic Woman (το οποίο αργότερα ο Santana μετέτρεψε σε παγκόσμια επιτυχία), Albatross, Rattlesnake Shake, Coming Your Way, Jumping At Shadows. Ανάμεσα στα μεγάλα τραγούδια τους ξεχωρίζει το σκοτεινό και ανυπέρβλητο The Green Manalishi (With the Two Prong Crown), το οποίο ήταν και το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε και κυκλοφόρησε ο Green με τους Fleetwood Mac.
Η μπάντα έγινε ξακουστή για τις live εμφανίσεις της και ο Peter Green θεωρούνταν ήδη ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες της τότε σκηνής, με πολλούς να τον βάζουν δίπλα σε τέρατα όπως ο Eric Clapton και ο Jimi Hendrix. Το 1970 ο Green, ο οποίος αντιμετώπιζε σημαντικά ψυχολογικά προβλήματα, εγκατέλειψε τους Fleetwood Mac για να περάσει τα επόμενα χρόνια παλεύοντας με τη σχιζοφρένεια, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1970 αναγκάστηκε να νοσηλευτεί.
Η ιστορία θέλει τον Peter Green να έχει σοβαρά προβλήματα από μικρή ηλικία, τα οποία, όμως, μεγεθύνθηκαν από τη χρήση ψυχότροπων ουσιών. Οι παλιοί του συνοδοιπόροι στους Fleetwood Mac συνέχισαν την καριέρα τους κινούμενοι σε πιο pop δρόμους και έγιναν ένα από τα συγκροτήματα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Peter Green άρχισε να βρίσκει σταθερότητα στη ζωή του και σιγά σιγά επανεμφανίστηκε στα μουσικά δρώμενα με κυκλοφορίες album και ζωντανές εμφανίσεις, όμως δεν αισθάνθηκε ποτέ ξανά τόσο άνετα ώστε να πραγματοποιήσει μεγαλύτερη καριέρα. Ακόμη κι έτσι έγραψε μερικά από τα καλύτερά του τραγούδια όπως το Slabo Day.
Το 1998 πήρε τη θέση του στο Rock & Roll Hall of Fame μαζί με άλλα μέλη των Fleetwood Mac από διάφορες περιόδους της μπάντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου