Σαν σήμερα στη μουσική…31 Μαΐου

 

1917: Κυκλοφορεί από την Pathe Records το jazz ορχηστρικό θέμα Darktown Strutter’s Ball. Θεωρείται ο πρώτος jazz δίσκος. Στο ρόλο της ορχήστρας οι American Republic Band.

1930: Ο Αμερικάνος ηθοποιός και σκηνοθέτης Clid Eastwood (Clinton Eliaw Eastwood, Jr) γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια. Αυτό που ίσως δε γνωρίζει πολύς κόσμος είναι πως ο Eastwood είναι αυτοδίδακτος jazz μουσικός, πιανίστας και σύνθετης. Έχει συνθέσει μουσική για ταινίας όπως Mystic River (2003), Grace Is Gone (2007), Changelling (2008) κ. α. Έπαιξε τρία τραγούδια την ταινία In The Line Of Fire (1993) οπού και πρωταγωνιστούσε.

1938: Ο Αμερικάνος φολκ τραγουδιστής, τραγουδοποιός και κιθαρίστας Peter Yarrow γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Ήταν μέλος του συγκροτήματος Peter, Paul & Mary και συνυπέγραψε τη μεγαλύτερη τους επιτυχία, Puff The Magic Dragon.

1948: Ο Βρετανός μουσικός και τραγουδοποιός John Bonham (John Henry Bonham 1948-1980) γεννήθηκε στο Ρεντιτς της Αγγλίας. Υπήρξε βασικό μέλος και ντράμερ των Led Zeppelin. Στη λίστα του περιοδικού Classic Rock “The Greatest Rock ‘n’ Roll Drummer in History”, βρίσκεται στην πρώτη θέση. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Βρετανούς ντράμερ της ροκ μουσικής.

1957: Στην πρώτη θέση του Billboard βρίσκεται ο Elvis Presley και το τραγούδι All Shook Up. Κυκλοφόρησε στις 22 Μαρτίου του 1957 και οι πωλήσεις τους ξεπέρασαν τα 2. 000. 000 αντίτυπα.

1976: Σε συναυλία που δίνουν οι Who στο Carlton Athletic Grounds της Αγγλίας, γράφονται στο Guiness Book of World Records σαν το πιο θορυβώδες συγκρότημα. Η ένταση του ήχου είχε μετρηθεί 126 dB μόλις 32 μέτρα από τη σκηνή.

1987: Στην κορυφή του Billboard Hot 100 βρίσκεται η Kim Wilde και το τραγούδι You Keep Me Hangin’ On. Είναι μέρος του άλμπουμ της Another Step που κυκλοφόρησε στις 3 Νοεμβρίου του 1986. Είχε πρώτο τραγουδηθεί από το γυναικείο συγκρότημα The Supremes το 1966. Εξαιρετική επίσης είναι και η εκτέλεση των Vanilla Fudge το 1967.

2000: O Αμερικάνος περκασιονιστας, θρύλος της latin, jazz και mambo Tito Puente (Ernesto Antonio Puente Jr. 1923-2000) απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης από επιπλοκές που προκάλεσε η εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στην οποία υπεβλήθη. Είναι γνωστός και ως El Ray ή The King of Latin Music. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε έξι βραβεία Grammy και το 2003 τιμήθηκε με το Grammy “Lifetime Achievement”. Το 1990 τιμήθηκε με τον τίτλο National Medal Of Arts και το 1997 κέρδισε το δικό του αστέρι στο Hollywood Walk of Fame.

Έφυγε από τη ζωή ο Δάκης......εκείνο το πρωί στην Κηφισιά

 Γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1963 ήρθε στην Ελλάδα και σχεδόν ένα χρόνο μετά ξεκινά να τραγουδά σε χώρους διασκέδασης και θεαμάτων και παράλληλα ηχογραφεί το 1964 τον πρώτο του δίσκο στα αγγλικά με τίτλο «Deep in the heart of Athens» και ακολούθησαν δίσκοι που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία στα Γαλλικά, Ιταλικά και Αγγλικά. Ενδεικτικά οι επιτυχίες του εκείνης της περιόδου ήταν: Monsieur Cannibal, Tu Veux ou tu veux pas, Mourir ou vivre, Gaston. Μιλά έξι γλώσσες (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και αραβικά), γεγονός που επιτρέπει να ερμηνεύει διεθνές ρεπερτόριο.

Το 1968 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο στα Ελληνικά με τίτλο «Γεια σου σ′ ευχαριστώ» με τον συνθέτη Κώστα Ξενάκη και αμέσως μετά ακολουθεί η πρώτη του συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα και τις διαχρονικές επιτυχίες Τόσα καλοκαίρια και Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά όπου η ανταπόκριση του κοινού τον τοποθέτησε γρήγορα στους πλέον περιζήτητους ερμηνευτές εκείνης της εποχής.

Συνεργάστηκε με Έλληνες συνθέτες όπως: Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κατσαρός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Κώστας Χατζής, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Αλέξης Παπαδημητρίου, Γιώργος Μανίκας, Σάκης Τσιλίκης, Χάρης Χαλκίτης, Βαγγέλης Πιτσιλαδής, Γιώργος Κριμιζάκης, Κώστας Ξενάκης, Γιώργος Θεοφάνους, Νίκος Λαβράνος, Νίκος Καρβέλας, Αλέκος Χρυσοβέργης, Γιώργος Θεοδοσιάδης κ.ά.

Έχει τραγουδήσει στίχους στιχουργών όπως Πυθαγόρας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Ιατρόπουλος, Σώτια Τσώτου, Ξενοφώντας Φυλέρης, Θάνος Σοφός, Ρόνη Σοφού κ.ά.

Έχει πραγματοποιήσει πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε χώρους διασκέδασης όπως: «Rex», «Diogenis Palace», «Νεράιδα», «Φαντασία», «Αστέρια», «Αθηναία», «Ribas» και συνεργάστηκε με τους Μαρινέλλα, Κώστα Χατζή, Γιάννη Πάριο, Χάρις Αλεξίου, Άννα Βίσση και άλλους. Σε διεθνές επίπεδο έχει συνεργαστεί με τους Rolling Stones, Σαρλ Αζναβούρ, Δαλιδά, Μίλβα, Τζο Ντασέν, Σασά Ντιστέλ και Ντέμη Ρούσσο, με τον οποίο ήταν ξαδέρφια.[1]

Έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, στα Θέατρα Βέμπο, Παρκ, Κοτοπούλη-Ρεξ και αλλού. Επίσης, έχει εμφανιστεί σε τηλεοπτικές παραστάσεις και σε Ελληνικές ταινίες όπως «Γοργόνες και μάγκες», «Η θεία μου η χίπισσα» κ.ά.

Εκπροώπησε την Ελλάδα σε Διεθνή Φεστιβάλ Τραγουδιού, αποσπώντας διακρίσεις και βραβεία.

Βρίσκεται από το 1967 στην πρώτη γραμμή του Ελληνικού τραγουδιού. Η δισκογραφία του μέχρι σήμερα αποτελείται από 39 LP & CD και 19 singles & 45άρια. Η πιο πρόσφατη δισκογραφική δουλειά είναι το CD με τίτλο «Moments» (ΜΙΝΟΣ 2008) του Μίμη Πλέσσα όπου ο Δάκης τραγουδά σε 7 γλώσσες.

Πέθανε την Κυριακή 29 Μαϊου 2022 μετά από πολύμηνη ασθένεια.

ΡΑΜΑΓΙΑΝΑ Φεστιβάλ «Στη σκιά των Βράχων

                                         ΡΑΜΑΓΙΑΝΑ από το Θέατρο ΡΟΔΑ

Σκηνοθεσία: Μαρία Περετζή

Φεστιβάλ «Στη σκιά των Βράχων»

Παρασκευή 8 Ιουλίου, Θέατρο Βράχων- Βύρωνας, ώρα 9μμ

Σαν την Οδύσσεια, η Ραμαγιάνα αφηγείται τις περιπέτειες του μυθικού πρίγκηπα πολεμιστή, του Ράμα, που περιπλανιέται στα δάση της Ινδίας μέχρι να ξαναβρεί το χαμένο του βασίλειο. Σαν την Ιλιάδα, περιγράφει τις μάχες και τις περιπέτειες για την ανάκτηση μιας βασίλισσας, της Σίτα, της ίδιας της ψυχής του. Μέσα από το έντονο στοιχείο της περιπέτειας, δαίμονες προσβάλλουν, αρπάζουν και σκοτώνουν τους ανθρώπους. Η ισορροπία του κόσμου έχει διαταραχτεί και στο επίκεντρο είναι η μάχη που δίνει διαρκώς το Καλό ενάντια στο Κακό. Η λυρικότητα των στίχων ντύνει  τις ιστορίες των ηρώων και δείχνει το δρόμο προς το ιερό.  

Την ιστορία του Ράμα την έχουν αφηγηθεί ορισμένοι από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες της Ινδίας. Το σήριαλ «Ραμαγιάν» που προβλήθηκε το 1987-89 είχε την μεγαλύτερη ακροαματικότητα τηλεοπτικού προγράμματος όλων των εποχών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το μόνο σήριαλ που πλησίασε την επιτυχία του ήταν το ριμέϊκ του έργου, δηλαδή η νέα υπερπαραγωγή της Ραμαγιάνα, που εμφανίστηκε το 2008.   

H Ραμαγιάνα προβάλλει τον Ράμα σαν ενσάρκωση του Βισνού, του προεξάρχοντος Θεού τού Ινδικού πανθέου, ο οποίος υπερασπίζεται το «Ντάρμα», την ίδια την Τάξη τού Κόσμου. Έτσι, το έπος αυτό έχει χαρακτηριστεί ως «ευαγγέλιο της λατρείας του Ράμα», και παρέχει μεγάλο μέρος των μύθων και του θρησκευτικού υλικού που σχετίζεται με τον Ινδουισμό. 

Παράλληλα, πέρα από τα μυθολογικά του στοιχεία, το έργο σκιαγραφεί και την Ιστορία της Ινδίας, καθώς αφηγείται την επέκταση των αρειανών φυλών του Βορρά μέχρι την Κεϋλάνη, όταν αυτές επέβαλαν τον πολιτισμό στις πρωτόγονες φυλές του Νότου της Ινδικής χερσονήσου.   

Τα μέλη της ομάδας ΡΟΔΑ ζωντανεύουν τους χαρακτήρες μετά από μακρόχρονη προετοιμασία και δημιουργούν μόνοι τους τα κοστούμια, τα σκηνικά και τη μουσική επένδυση. Στην παράσταση ακούγονται ζωντανά πιάνο, κρουστά και φωνητικά. 

Η Ομάδα ΡΟΔΑ, με ιδρύτρια τη Μαρία Περετζή, δημιουργεί εδώ και 30 χρόνια. Μια πληθώρα ευνοϊκών κριτικών από ευρύ φάσμα του Ελληνικού τύπου και διεθνών τηλεοπτικών καναλιών, όπως το CNN, αναγνωρίζουν την ποιότητα των θεατρικών και μουσικών παραγωγών της. Το βλέμμα και ο τρόπος δουλειάς της έχουν γίνει κινηματογραφικό θέμα (Ντοκιμαντέρ «Στο κέντρο του κύκλου», Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2017). Το Βραβείο ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ (2014) έχει απονεμηθεί στο μέλος της Δημήτρη Γασπαράτο για την ερμηνεία του ως Γκιλγκαμές στο ομώνυμο θεατρικό έργο της ΡΟΔΑ.

Εισιτήρια  15€,12*€  (*για φοιτητές, συνταξιούχους, α.μ.ε.α και παιδιά)

Προπώληση  VIVA.gr: https://www.viva.gr/tickets/theater/ramagiana/

Trailer:https://www.youtube.com/watch?v=XWnVfGStD8o

Συντελεστές 

Σκηνοθεσία:  Μαρία Περετζή

Διασκευή κειμένου:  Δημήτρης Περετζής, Μαρία Περετζή

Σκηνικά:  Nίκος Τσιουμπλεκτσής

Μουσική:  Τάκης Πατερέλης (πιάνο, φλάουτο, φωνητικά) / Πία Πιερράκου (πιάνο, φωνητικά) / Γιώργος Ντούνης (κρουστά) / Μαρία Θωίδου (φωνητικά) / Πάτυ Παπαγεωργίου (φωνητικά) / Ίρις Μπαγλανέα (φωνητικά) / Κώστας Χρισταντώνης (φωνητικά) /  Σταύρος Κάππας (φωνητικά)  

Μουσική επιμέλεια - ενορχήστρωση: Μαρία Περετζή

Χορικά:  Μαρία Περετζή 

Κουστούμια: Μαρία Περετζή / Ιουλία Βεντίκου / ΒίκηTσέλιου / Μαρία Λόγια/ Βούλη Φωτιάδου

Ηχητικά:  Δημήτρης Δημητριάδης

Φωτισμός:  Μαρία Περετζή/ Δημήτρης Νέλλας/ Φώτης Τραγανουδάκης 

Μακιγιάζ::  Πάτυ Παπαγεωργίου / Ίρις Μπαγλανέα / Σερίλντα Μακρή 

Υποκριτικά / Χορικά

Ράμα: Θωμάς Γκότσης, Σίτα: Ίρις Μπαγλανέα, Λαξμάνα: Χρήστος Βελαώρας, Βισβαμίτρα/ Βιμπεσάνα: Σταμάτης Λόγος, Ντασαράτα: Σταύρος Κάππας, Καϊκέγι: Άννα Κυπραίου, Ραβάνα: Nίκος Τσιουμπλεκτσής, Σουρπανάκα / Μαντάρα: Ιουλία Βεντίκου, Μπαράτα / Σουγκρίβα: Γιάννης Αγγέλης, Χανουμάν: Γιώργος Κωστογιάννης

Γιάννης Αγγέλης,  Εύα Αυλίδου, Χρήστος Βελαώρας, Ιουλία Βεντίκου, Θωμάς Γκότσης, Σταύρος Κάππας, Λένα Κοντοπίδου, Άννα Κυπραίου, Γιώργος Κωστογιάννης, Σταμάτης Λόγος, Σερίλντα Μακρή, Μάνια Μεταξά, Ίρις Μπαγλανέα, Δημήτρης Μπόζες, Δημήτρης Νέλλας, Πάττυ Παπαγεωργίου, Αθηνά Παπαφώτη, Μαρίζα Πελεκάνου, Ράνια Σπυροπούλου, Βίκυ Τσέλιου, Nίκος Τσιουμπλεκτσής, Μαρία Τσούγκα

www.rodatheater.gr

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΟΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:https://www.facebook.com/kifissiaradio

https://kifissiaradio.blogspot.com/

Σαν σήμερα στη μουσική…27 Μαΐου

 

1945: Ο Καναδός κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός Bruce Cockburn γεννήθηκε στην Οτάβα του Καναδά. Με το συγκρότημα του, Olivus, τον Απρίλιο του 1968 είχε ανοίξει συναυλία των The Jimi Hendrix Experience και Cream. Έκανε την πρώτη του σόλο εμφάνιση το 1969 στο Mariposa Folk Festival, όταν πήρε τη θέση του Neil Young που ακύρωσε για να παρευρεθεί στο Woodstock. Αρκετά τραγούδια του έχουν ξανατραγουδηθεί από άλλους καλλιτέχνες όπως Judy Colins ( "Pacing The Cage"), k. d. Lang ( "One Day I Walk") κ. α. Το όνομα του γράφτηκε στο Canadian Music Hall of Fame το 2001.

1957: Η Βρετανίδα μουσικός, τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Siouxsie Sioux (Susan Janet Ballion) γεννήθηκε στο Λονδίνο. Είναι δημοφιλής από την συμμετοχή της στο συγκρότημα Siouxsie and the Banshees, στο οποίο υπήρξε βασική τραγουδίστρια από το 1976. Το 1981 από μέλη των Banshees δημιουργούνται οι The Creatures. Από το 2004 ακολουθεί σόλο καριέρα. Υπήρξε από τους

πρωτοπόρους της Βρετανικής rock σκηνής επηρεάζοντας καλλιτέχνες και συγκροτήματα διαφορετικών μουσικών στυλ όπως Morrissey, Massive Attack, Red Hot Chili Peppers, Shirley Manson κ. α. Δημοφιλή τραγούδια με τη φωνή της: "Happy House", "Dear Prudense"(The Beatles), "Kiss Them for Me", "The Passenger"(Iggy Pop) κ. α.

1957: Οι Buddy Holly & The Crickets κυκλοφορούν το πρώτο τους single με τίτλο "That' ll Be The Day". Είναι μια δημιουργία των Buddy Holly και Jerry Allison. Είναι επίσης ένα από τα πρώτα demo τραγούδια του Βρετανικού συγκροτήματος The Quarrymen που αργότερα μετονομάστηκαν στους γνωστούς μας The Beatles.

1963: Ο Bob Dylan κυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο "The Freewheelin' Bob Dylan". Οι στίχοι του άλμπουμ είναι έντονα πολιτικοποιημένοι. Θα φτάσει μέχρι την εικοστή δεύτερη θέση του Bilboard αλλά θα σκαρφαλώσει στην κορυφή των Βρετανικών charts το 1964. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "Blowin in the Wind", "Masters of War", "Don' t Think Twice, It' s All Right" κ. α.

1967: Οι δισκογραφικές εταιρείες Columbia και RCA Victor ανακοινώνουν πως από την 1η Ιουνίου θα αυξήσουν την τιμή του μονού άλμπουμ βινυλίου κατά ένα δολάριο. Είναι η πρώτη αύξηση από το 1953...

1977: Οι Sex Pistols κυκλοφορούν στη Μεγάλη Βρετανία το single "God Save The Queen". Απαγορεύεται η μετάδοση του σε όλα τα κρατικά ΜΜΕ και οι εργαζόμενοι στα περισσότερα δισκοπωλεία αρνούνται να το βάλουν στα ράφια. Πούλησε διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα μόνο την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας και ανέβηκε στην δεύτερη θέση των Βρετανικών charts.

1994: Οι Eagles πραγματοποιούν την πρώτη μετά από δεκατέσσερα χρόνια συναυλία στο Μπερμπανκ της Καλιφόρνια. Η παράσταση έκλεισε μετά από δυο encore και το τραγούδι "Desperado".

Σαν σήμερα στη μουσική…21 Μαΐου

 

1941: Ο Αμερικάνος τραγουδιστής Ronald Isley, μέλος των Isley Brothers γεννήθηκε στο Σινσινάτι του Οχάιο. Από το 1954 που σχηματίστηκε το συκγροτημα γνωρίσαν μεγάλη επιτυχία με τραγούδια όπως τα Shout, Twist & Shout, Between The Sheets και It’s Your Thing για το oποιο κέρδισαν βραβείο Grammy το 1969.

1963: Ο 13χρονος Stevie Wonder κυκλοφορεί το τρίτο του άλμπουμ και το πρώτο live, με τίτλο Recorded Live: The 12 Year Old Genious. Είναι η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας που έδωσε στο Royal Theater του Σικάγο. Ένας από τους μουσικούς της παράστασης είναι και ο Marvin Gaye, ο οποίος έπαιξε τύμπανα. Περιεχέι την πρώτη του μεγάλη επιτυχία Fingertips.

1964: Η προγραμματισμένη ηχογράφηση των Drifters για το τραγούδι Under The Boardwalk ακυρώνεται. Ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος Rudy Lewis πέθανε το προηγούμενο βράδυ από υπερβολική δόση ναρκωτικών.

1968: Ο Brian Jones, κιθαρίστας των Rolling Stones, συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά με την κατηγορία της κατοχής ναρκωτικών. Λίγες μέρες αργότερα το δικαστήριο τον βρίσκει ένοχο, γεγονός που κανονικά θα σήμαινε φυλακή, αλλά ο δικαστής του επιβάλει πρόστιμο 200 λιρών και του λέει:«Για όνομα του Θεού, μην ξαναμπλεξεις. Την επόμενη φορά, τα πράγματα θα είναι σοβαρα…».

1975: Ο Elton John γίνεται ο πρώτος δυτικός καλλιτέχνης που δίνει συναυλία στη Σοβιετική Ένωση.

1980: O Joe Stummer των Clash συλλαμβάνεται σε μια συναυλία του συγκροτήματος στο Αμβούργο της Γερμανίας επειδή σπάει την κιθάρα του στο κεφάλι ενός θαυμαστή που παρακολουθούσε τη συναυλία. Αφέθηκε ελεύθερος αφού του έγινε αλκοτέστ.

1981: Δέκα μέρες μετά το θάνατο του, ο θρύλος της reggae Bob Marley ενταφιάζεται στη Τζαμαϊκα αγκαλιά με την κιθάρα του, συμφωνά με τα έθιμα και τις παραδόσεις της Αιθιοπίας και των Rastafari.

1985: Eνα χρόνο περίπου μετά τον θάνατο του, κυκλοφορεί το τελευταίο άλμπουμ του Marvin Gaye με τίτλο Dream Of A Lifetime. Περιεχέι τραγούδια που είχε ηχογραφήσει από το 1973 έως και το 1985, λίγο πριν δολοφονηθεί από τον πάτερα του. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ τα Sanctified Lady, It’s A Madness κ. α.

2000: Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννων, η Ισλανδή τραγουδίστρια Bjork κερδίζει το βραβείο “Best Actress” για την ερμηνεία της στην ταινία Dancer In The Dark.

Σαν σήμερα στη μουσική…20 Μαΐου

1936: Ο Αμερικάνος μουσικός της jazz Rufus Harley (Rufus Harley Jr. 1936-2006) γεννήθηκε στο Ραλει της Βόρειας Καρολίνας. Είναι ο πρώτος που ενσωμάτωσε την Σκωτζεζικη πίπιζα στην jazz και funk μουσική. Τις δεκαετίες '60 και '70 συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Herbue Man, Sonny Stitt και Sonny Rollins.

1944: Ο μεγάλος Βρετανός τραγουδιστής, μουσικός και σύνθετης Joe Cocker (John Cocker) γεννήθηκε στο Σέφιλντ του Γιορκσαιρ της Αγγλίας. Το 1969 ήταν από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο φεστιβάλ του Woodstock. Την δεκαετία του '60 έγινε δημοφιλής διασκευάζοντας κυρίως τραγούδια των The Beatles. Το 1983 κέρδισε το βραβείο Grammy "Best Pop Performance by a Duo" αλλά και το βραβείο Όσκαρ "Best Original Song" για το τραγούδι "Up Where We Belong" που τραγούδησε ντουέτο με την Jennifer Warnes και είναι μέρος του soundtrack της ταινίας "An Officer and a Gentleman". Άλλες μεγάλες του επιτυχίες την δεκαετία του '80 είναι τα τραγούδια "You Can Leave Your Hat On" που ακουγόταν στην ταινία "9 1/2 Weeks" και "Unchain My Heart".

1946: Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Cher (Cherilyn Sarkisian) γεννήθηκε στο Ελ Σεντρο της Καλιφόρνια. Ξεκίνησε τη καριέρα της σε ηλικία δεκαεπτά ετών σαν μέλος του σχήματος Sonny & Cher και το 1965 γνωρίσαν επιτυχία με το τραγούδι "I Got You Babe". Από το 1965 έως και το 1972 είχαν τραγουδήσει έξι top 10 επιτυχίες, μεταξύ αυτών και το "The Beat Goes On". Τραγούδια που έκανε επιτυχία στη σόλο καριέρα της: "If I Could Turn Back Time", "The Shoop Shoop Song (It' s in His Kiss)", "Love and Understanding" κ. α. πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως "Mask", "The Witches of Eastwick", "Moonstruck" κ. α. Έχει κερδίσει ένα βραβείο Όσκαρ, ένα βραβείο Grammy, τρεις Χρυσές Σφαίρες και ένα βραβείο Emmy.

1954: Οι Bill Haley & His Comets κυκλοφορούν το τραγούδι "Rock Around the Clock". Αν και λίγο νωρίτερα ο Bill Haley είχε κάνει μεγάλη επιτυχία με το "Shake, Rattle and Roll", είναι το τραγούδι που σύστησε την rock 'n' roll μουσική σε μεγαλύτερα ακροατήρια., Ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν "We' re Gonna Rock Around the Clock Tonight!". Η επιτυχία θα έρθει ένα χρόνο αργότερα όταν θα περιλαμβάνεται στο soundtrack της ταινίας "Blackboard Jungle", επιτυχία που θεωρείται από πολλούς πως σημάδεψε το ξεκίνημα της rock εποχής. Το 1982 κέρδισε το βραβείο "Grammy Hall of Fame", το οποίο τιμάει ηχογραφήσεις τουλάχιστον είκοσι πέντε ετών και οι οποίες επηρέασαν με κάποιο τρόπο την ιστορία της μουσικής.

1960: Οι Johnny and the Moondogs αλλάζουν το όνομα τους σε The Silver Beetles για τη πρώτη τους περιοδεία στη Σκοτία. Μέλη του συγκροτήματος είναι οι John Lennon, Paul Ramon (Paul ΜcCartney), Carl Harrison (George Harrison) και Stuart de Stael (Stuart Sutcliffe).

1961: Ο Αμερικάνος μουσικός, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και παράγωγος Dan Wilson γεννήθηκε στη Μινεάπολις της Μινεσότα. Είναι δημοφιλής ως τραγουδιστής του συγκροτήματος Semisonic και έχει γράψει για το γκρουπ τις επιτυχίες "Secret Smile", "Closing Time", "Chemistry" κ. α. Έχει συνεργαστεί με αρκετούς καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών και η Βρετανίδα τραγουδίστρια κσαι τραγουδοποιός Adele για την οποία έγραψε τρία τραγούδια στο άλμπουμ της "21", Ανάμεσα σε αυτά ήταν και το "Someone Like You" στο οποίο ήταν και συμπαραγωγός.

1964: Ο Αμερικάνος τραγουδιστής Rudy Lewis (1936-1964) βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης σε ηλικία 27 ετών. Υπήρξε ο βασικός τραγουδιστής των The Drifters από το 1960 έως και το θάνατο του. Ο Lewis πέθανε το προηγούμενο βράδυ από την προγραμματισμένη ηχογράφηση του "Under the Boardwalk" και αντικαταστάθηκε από τον Johnny Moore. Τραγούδησε τις επιτυχίες του συγκροτήματος: "Some Kind of Wonderful", "Please Stay", "On Broadway", "Up on the Roof" κ. α. Το όνομα του γράφτηκε μαζί με των The Drifters το 1988 στο Rock and Roll Hall of Fane.

1966: Σε συναυλία των The Who στο κλαμπ Ricky Tick στο Γουιντσορ της Αγγλίας, και αφού οι Pete Townshend και Roger Daltrey βαρεθήκαν να περιμένουν τους John Entwistle και Keith Moon, ξεκινούν τη συναυλία με μπασίστα και ντράμερ από την ντόπια μπάντα η οποία άνοιξε τη συναυλία. Όταν στα μέσα της συναυλίας εμφανίστηκαν τελικά οι δυο μουσικοί, ξέσπασε καυγάς ανάμεσα στους Townshend και Moon με αποτέλεσμα ο πρώτος να χτυπήσει τον δεύτερο στο κεφάλι με την κιθάρα του. Οι Moon και Entwistle παραιτήθηκαν από το συγκρότημα... για να επιστρέψουν μια εβδομάδα αργότερα.

1998: Στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησιά The Good Shepherd στο Μπεβερλι Χιλς της Καλιφόρνια πραγματοποιείται η κηδεία του Frank Sinatra με τετρακόσιους παρευρισκόμενους και χιλιάδες θαυμαστές απ' έξω από την εκκλησιά. Ανάμεσα τους οι Tony Bennett, Tom Selleck, Faye Dunaway, Tony Curtis, Liza Minnelli, Kirk Douglas, bob Dylan, Nancy Reagan, Sophia Loren, Mia Farrow, Jack Nikolson κ. α.

2008: Το Αμερικάνικο συγκρότημα 3 Doors Down κυκλοφορεί το τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους που φέρει σαν τίτλο το όνομα τους. Θα κάνει ντεμπούτο στο Νο1 του Bilboard 200 πουλώντας μόνο την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες αντίτυπα. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "It' s Not My Time", "Ciitzen/Soldier" κ. α.

2012: Ο μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός Robin Gibb (Robin Hugh Gibb 1949-2012), μέλος του συγκροτήματος Bee Gees, απεβίωσε σε ηλικία 62 ετών στο Λονδίνο από ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια. Οι Bee Gees διαλυθήκαν το 2003, μετά τον θάνατο του του δίδυμου του Maurice Gibb. Το 1997 τα ονόματα τους γράφτηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame. Οι πωλήσεις των άλμπουμ του συγκροτήματος παγκοσμίως ξεπερνούν τα διακόσια εκατομμύρια αντίτυπα.

 

Εφυγε ο μεγάλος Έλληνας μουσικός και συνθέτης, Βαγγέλης Παπαθανασίου

 Βαγγέλης Παπαθανασίου (πλήρες όνομα: Ευάγγελος Οδυσσέας Παπαθανασίου) (Αγριά Μαγνησίας, 29 Μαρτίου 1943 - Γαλλία, 17 Μαϊου 2022), ευρύτερα γνωστός Vangelis, ήταν Έλληνας μουσικός και συνθέτης της ηλεκτρονικής, progressive, ambient, τζαζ και ορχηστρικής μουσικής. Επηρέασε την ανάπτυξη διαφορετικών μουσικών ειδών, ενώ θεωρείται πρωτεργάτης του ηλεκτρονικού ήχου. Βραβεύτηκε με Όσκαρ για την μουσική της ταινίας Οι δρόμοι της φωτιάς το 1982. Επίσης, επένδυσε μουσικά πλήθος άλλων κινηματογραφικών ταινιών όπως: Blade Runner, 1492: Χριστόφορος Κολόμβος, Αλέξανδρος, Ελ Γκρέκο κ.ά. Έχει συνεργαστεί με τον Ντέμη Ρούσο, την Ειρήνη Παππά και τον Γιον Άντερσον. Το 1997 σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης του 6ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ανοιχτού Στίβου της IAAF που πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, Το έργο του Μυθωδία επελέγη από τη ΝΑΣΑ ως η επίσημη μουσική για την αποστολή της: 2001 Οδύσσεια στον Άρη, ενώ το 2002 δημιούργησε την επίσημη μουσική για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2002 στις χώρες Κορέα - Ιαπωνία.

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1943 στην Αγριά Βόλου. Ξεκίνησε να συνθέτει από την ηλικία των τεσσάρων ετών, ενώ έδωσε την πρώτη του δημόσια παράσταση στην ηλικία των έξι, χωρίς να έχει καμία μουσική εκπαίδευση. Ήταν αυτοδίδακτος παρά τις πιέσεις των γονιών του, αλλά και των δασκάλων του, που τον προέτρεπαν να κάνει μαθήματα μουσικής. Ωστόσο, σπούδασε κλασική μουσική, ζωγραφική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αθήνα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 κάνει τα πρώτα του βήματα στη μουσική με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα Forminx. Το όχημα για την επιτυχία του συγκροτήματος ήταν το τραγούδι Jeronimo Yanka που σημείωσε τεράστια επιτυχία καθώς το 45άρι άλμπουμ έγινε χρυσό την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Το 1968 μετακόμισε στο Παρίσι και μαζί με τον Έλληνα καλλιτέχνη Ντέμη Ρούσο δημιούργησε τους Aphrodite’s Child. Το επιτυχημένο διπλό άλμπουμ με τον τίτλο 666 θεωρείται ότι του έδωσε ώθηση για την αρχή μιας διεθνούς καριέρας. Ενώ αποτελούσε ακόμα μέλος των Aphrodite’s Child, άρχισε δειλά να ασχολείται και με διαφορετικά πράγματα. Η αρχή έγινε το 1970 όταν έγραψε την μουσική για μία ταινία του Χένρι Χάπιερ. Ακολούθησε ένα ακουστικό ντοκιμαντέρ επηρεασμένο από της φοιτητικές εξεγέρσεις στο Παρίσι του 1968. Το 1973 ξεκίνησε μία επιτυχημένη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Φρέντερικ Ροσίφ για μία σειρά ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση, ενώ λίγο προτού μεταβεί στο Λονδίνο κυκλοφόρησε το σόλο άλμπουμ Earth.

ο 1975 αποχώρησε τους Aphrodite's Child για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί ίδρυσε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo studios. Κυκλοφόρησε πρώτη του συλλογή με τίτλο Heaven and Hell (1975) ενώ ακολούθησαν και άλλα επιτυχημένα άλμπουμ, όπως το Albedo 0.3 (1976), το Spiral (1977) για το οποίο βραβεύτηκε με το διεθνές βραβείο MIDEM Instrumental, το Beaubourg (1978) και το China (1979). Εκείνη την περίοδο ο Παπαθανασίου άρχισε να γίνεται παγκοσμίως γνωστός.

Το 1978 συνεργάστηκε με την Ελληνίδα ηθοποιό Ειρήνη Παππά στο άλμπουμ με τίτλο Ωδές, που περιέχει παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια, ενώ το 1986 συνεργάστηκαν ξανά στο άλμπουμ Ραψωδίες. Ο Παπαθανασίου έκανε παράλληλα άλλη μία μεγάλη συνεργασία με τον Γιον Άντερσον σε τέσσερα άλμπουμ, το Short Stories (1978), το The Friends of Mr Cairo (1981), το Private Collection (1983) και το Page of Life (1991).

Ένα μεγάλο μέρος των συνθέσεων του Παπαθανασίου δημιουργήθηκαν για να πλαισιώσουν κινηματογραφικές παραγωγές ως σάουντρακ. Κορυφαίο σάουντρακ θεωρείται το Οι δρόμοι της φωτιάς (Chariots of Fire) για την ομώνυμη ταινία του 1981 η οποία απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 1982. Η ταινία εξιστορεί την προσπάθεια τριών Βρετανών δρομέων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι. Ο Παπαθανασίου έχει γράψει μουσική σε αρκετές ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές παραγωγές,

Η εξερεύνηση του διαστήματος τον ενθουσίαζε από τα πρώτα του παιδικά χρόνια όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος. Ένα μεγάλο μέρος από τα έργα του είναι αφιερωμένο σε αυτό, ενώ διαχρονικά οι κορυφαίοι διαστημικοί οργανισμοί τον εμπιστεύτηκαν για να μελοποιήσει τις επιτυχίες τους. Το 1980 ξεκίνησε να προβάλλεται η αμερικανική τηλεοπτική σειρά Cosmos: A Personal Voyage του Καρλ Σαγκάν, που είχε ως κύριο θέμα τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Η μουσική επένδυση των επεισοδίων δημιουργήθηκε από τον Παπαθανασίου, ενώ η σειρά απέσπασε βραβείο Έμμυ και προβλήθηκε σε 69 χώρες και σε 500 εκατομμύρια τηλεθεατές.

Το καλοκαίρι του 2001 ο Παπαθανασίου παρουσίασε το έργο Μυθωδία στους στύλους του ολυμπίου Διός. Η μουσική του έργου δημιουργήθηκε ώστε να συνοδεύσει τη διαστημική αποστολή της ΝΑΣΑ 2001: Οδύσσεια στον Άρη. Ήταν μία φαντασμαγορική μουσική παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας προβάλλονταν με ειδικά οπτικά εφέ απεικονίσεις κυρίως από θεούς της αρχαίας Ελλάδας και διαστημικές εικόνες της ΝΑΣΑ. Τα σολιστικά μέρη του έργου ερμήνευσαν οι σοπράνο Τζέσι Νόρμαν και Κάθλιν Μπατλ. Επίσης συμμετείχε η Μητροπολιτική Ορχήστρα του Λονδίνου, 120μελής χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ενώ ο ίδιος ο συνθέτης χειριζόταν τα πλήκτρα. Το έργο προβλήθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον πλανήτη ενώ υπήρχαν γιγαντοοθόνες και στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Μετά το τέλος της μουσικής παράστασης η γαλλική κυβέρνηση, την οποία εκπροσώπησε ο υπουργός παιδείας Ζακ Λανγκ, απένειμε στον Παπαθανασίου τον τίτλο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής σε μία τελετή που έλαβε χώρα στο περιστύλιο του Ζαππείου.

Δύο χρόνια αργότερα η ΝΑΣΑ του απένειμε το μετάλλιο δημόσιας συνεισφοράς σε αναγνώριση εξαιρετικής συνεισφοράς στο όραμα της. Το βραβείο αποτελεί την υψηλότερη τιμή από τον Αμερικανικό οργανισμό για μη κυβερνητικά πρόσωπα.

Το 2013, η ΝΑΣΑ υιοθέτησε για δεύτερη φορά τη μουσική του Παπαθανασίου με ένα πρωτότυπο μουσικό έργο που δημιουργήθηκε για να πλαισιώσει το βίντεο από την αποστολή Ήρα (Τζούνο), που απεικονίζει συγχρόνως την κίνηση της Γης και της σελήνης μαζί για πρώτη φορά. Το βίντεο απαθανατίστηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής καθ' οδόν για το σύστημα του πλανήτη Δία.

Τον Νοέμβριο του 2014 ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) πρότεινε στον Παπαθανασίου να συνθέσει την μουσική για την πρώτη ιστορική προσεδάφιση σε κομήτη. Έτσι, συνέθεσε μια μουσική τριλογία (Άφιξη, Το ταξίδι του Philae και Το βαλς του Ροζέτα) η οποία παρουσιάστηκε από τον ESA μετά την επιτυχημένη προσεδάφιση του σκάφους Ροζέτα στον κομήτη 67P.

Το 1995, ως φόρο τιμής στην μουσική του προσφορά αλλά και στην αγάπη του για το διάστημα, το Minor Planet Center της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης έδωσε το όνομα του συνθέτη στον Αστεροειδή της Κύριας Ζώνης 6354, που πλέον ονομάζεται 6354 Vangelis.

1982: Δημιουργεί το ηχητικό σήμα των ειδήσεων της ΕΡΤ, το οποίο συνέχιζε να ακούγεται στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μέχρι σήμερα, με εξαίρεση την περίοδο 2013-2015.

1991: Αναλαμβάνει τη μουσική για τα ντοκιμαντέρ του παγκοσμίου φήμης ωκεανογράφου Ζακ-Υβ Κουστώ.

1998: Γράφει το άλμπουμ Φόρος τιμής στον Γκρέκο, τα έσοδα του οποίου διατέθηκαν για την ενίσχυση της εκστρατείας της εθνικής πινακοθήκης για την απόκτηση του πίνακα του Ελ Γκρέκο Άγιος Πέτρος.

1999: Συνθέτει τη μουσική που συνόδευσε την παρουσίαση του επίσημου εμβλήματος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ενώ δημιουργεί και τη μουσική για την τελετή παράδοσης την ολυμπιακής φλόγας τόσο στο Σίδνεϊ όσο και από το Σύδνεϊ στην Αθήνα.

2002: Δημιουργεί την μουσική για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2002 που πραγματοποιήθηκε στις Ιαπωνία και Κορέα.

Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού 1982 Για την μουσική στη ταινία Δρόμοι της φωτιάς.

Χρυσός Λέοντας στο Cannes Lions International Advertising Festival, για την μουσική Ask the Mountains σε τηλεοπτική διαφήμιση.

Βραβείο Max Steiner Award το 1989, για σύνθεση και παρουσίαση διακεκριμένης κινηματογραφικής μουσικής.

Βραβείο Echo (Γερμανία) για το διεθνή καλλιτέχνη της χρονιάς 1992.

Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Φλάνδρας (Βέλγιο) για καλύτερη μουσική επένδυση κινηματογραφικής ταινίας.

Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βαλένθια για καλύτερη μουσική επένδυση κινηματογραφικής ταινίας.

Βραβείο Κοινού για καλύτερη μουσική επένδυση κινηματογραφικής ταινίας από την Παγκόσμια Ακαδημία Μουσικής Επένδυσης στη Φλάνδρα, Βέλγιο.

Βραβείο Απόλλων το 1993 για τη συνεισφορά του στη μουσική από την Εταιρεία των Φίλων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο τίτλος του Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας το 1992. Η απονομή έγινε από τον Γάλλο υπουργό παιδείας.

Δύο φορές το Παγκόσμιο Μουσικό Βραβείο του Μόντε Κάρλο, για τον Έλληνα καλλιτέχνη με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.

Ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2001.

Βραβείο RIAJ (Δισκογραφική Βιομηχανία της Ιαπωνίας) για διεθνές τραγούδι της χρονιάς 2002.

Μετάλλιο Δημόσιας Συνεισφοράς της ΝΑΣΑ σε αναγνώριση εξαιρετικής συνεισφοράς στο όραμα της ΝΑΣΑ το 2003.

Το 2013 τα Ελληνικά Ταχυδρομεία εξέδωσαν γραμματόσημα τα οποία τον απεικόνιζαν.

Τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2008, παραχωρώντας του το διακεκριμένο τίτλο του ομότιμου καθηγητή. Το διδακτορικό του δόθηκε για την εξαιρετική συμβολή του στη μουσική παιδεία του ελληνικού λαού, καθώς και για τη διάδοση του μηνύματος του Ελληνισμού σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου νοσηλευόταν με κορονοϊό σε νοσοκομείο της Γαλλίας.

Σαν σήμερα στη μουσική…19 Μαΐου

 

1945: Ο Βρετανός μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός Pete Townshend (Peter Dennis Blandford Townshend) γεννήθηκε στο Λονδίνο. Είναι δημοφιλής για την συμμετοχή του ως κιθαρίστας στο θρυλικό Βρετανικό συγκρότημα The Who. Έγραψε τραγούδια όπως τα "I Can' t Explain", "My Generation", "Let My Love Open The Door" κ. α. Έχει κερδίσει ένα βραβείο Grammy για το άλμπουμ των The Who, "Tommy"(στίχοι, μουσική), το Brit Award "Lige Achievement" το 1983 και το 2008 τιμήθηκε με το Kennedy Center Honnors για την προσφορά του στη μουσική. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους κιθαρίστες και τραγουδοποιούς του 20ου αιώνα.

1949: Ο Αμερικάνος μπασίστας και τραγουδιστής του συγκροτήματος ZZ Top, Dusty Hill (Joseph Michael Hill) γεννήθηκε στο Ντάλας του Τέξας. Ενσωματώθηκε στο συγκρότημα το 1969. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει δεκαοχτώ στούντιο άλμπουμ και θεωρούνται ένα από τα εμπορικότερα σχήματα στη Αμερική. Το όνομα του μαζί με των υπολοίπων μελών του γκρουπ γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame το 2004. Δημοφιλή τραγούδια τους: "Gimme All Your Lovin'", "Legs", "Sharp Dressed Man", "Sleeping Bug", "Blue Jeen Blues" κ. α.

1951: Ο Αμερικάνος πρωτοπόρος της punk, τραγουδιστής και τραγουδοποιός του Αμερικάνικου συγκροτήματος Ramones, Joey Ramone (Jeffrey Ross Hyman 1951-2001) γεννήθηκε στο Φόρεστ Χιλς του Κουινς της Νέας Υόρκης. Οι Ramones συχνά αναφέρονται ως το πρώτο puk συγκρότημα. Αν και δεν γνωρίσαν μεγάλη επιτυχία, επηρέασαν το κίνημα της punk σε Αγγλία και Αμερική όσο κανείς άλλος. Δημοφιλή τραγούδια τους: "Needles & Pins", "Somebody Put Something in my Drink", "Pet Cemetary" "I Wanna Be Sedated" κ. α. Το 2002 ωμέ την κυκλοφορία του μοναδικού σόλο άλμπουμ του με τίτλο "Don' t Worry About Me", γνώρισε επιτυχία με την διασκευή του τραγουδιού του Louis Armstrong, "What A Wonderful World". Την ίδια χρόνια το όνομα του μαζί με των υπολοίπων μελών του συγκροτήματος Ramones γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame.

1952: Γεννήθηκε στο Τρεντς Τάουν της Τζαμάικα, η τραγουδίστρια, μοντέλο και ηθοποιός Grace Jones (Grace Mendoza). Έχει κυκλοφορήσει δέκα στούντιο άλμπουμ και έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από δεκαοχτώ ταινίες, μεταξύ αυτών: "Conan the Destroyrer"(1984), "A View to a Kill"(1985), "Boomerang"(1002) κ. α. Δημοφιλή τραγούδια με τη φωνή της: "La vie en rose", "Private Life", "Strange", "Libertango", "I' m Not Perfect (But I' m Perfect For You) κ. α.

1969: Ο Αμερικάνος πρωτοπόρος jazz τενόρος σαξοφωνίστας Coleman Hawkins (Coleman Randolph Hawkins 1904-1969) απεβίωσε σε ηλικία 64 ετών στη Νεα Υόρκη από πνευμονία. Ο Miles Davis είχε πει κάποτε για τον Hawkins:" Όταν τον άκουσα να παίζει, έμαθα και εγώ να παίζω μπαλάντες... ". Είναι ένας από τους μουσικούς που βοήθησαν την ανάπτυξη της bebop jazz τη δεκαετία του '40.

1973: Ο Paul Simon κυκλοφορεί το single "Kodachrome". Το τραγούδι θα γνωρίσει επιτυχία ανεβαίνοντας μέχρι τη δεύτερη θέση του Bilboard αλλά θα μπει στη μαύρη λίστα πολλών ραδιοφωνικών σταθμών με την αιτιολογία πως γίνεται έμμεση διαφήμιση στο 35mm φιλμ της Kodak, Kodachrome.

Ο Stevie Wonder βρίσκεται στη πρώτη θέση του Bilboard Hot 100 με το τραγούδι "You Are The Sunshine of My Life". Λίγο αργότερα του χάρισε το βραβείο Grammy "Best Male Pop Vocal". Το τραγούδι είναι μέρος του άλμπουμ του "Talking Book".

1978: Οι Dire Straits κυκλοφορούν το πρώτο τους single στη Μεγάλη Βρετανία, με τίτλο "Sultans of Swing". Ηχογραφήθηκε στα Basing Street Studios με κόστος εκατό είκοσι λίρες. Είναι μέρος του πρώτου στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο "Dire Straits".

1979: Οι Supertramp βρίσκονται στην πρώτη θέση του Bilboard 200 με το άλμπουμ τους "Breakfast In America". charts "The Logical Song", "Breakfast In America" κ. α.

1986: Ο Peter Gabriel κυκλοφορεί το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο "So". Παράγωγος του άλμπουμ είναι ο Daniel Lanois. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "Sledgehammer", "Big Time" κ. α. Το άλμπουμ θα του χαρίσει δυο Brit Awards το 1987, τα "Best British Male Solo Artist" και "Best British Video" για το τραγούδι "Sledgehammer".

2009: Κυκλοφορεί το δέκατο στούντιο άλμπουμ της Βρετανιδας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού Tori Amos, με τίτλο "Abnormally Attracted to Sin". Θα κάνει ντεμπούτο στην ενάτη θέση του Bilbnoard 200. Ξεχώρισαν τα τραγούδια: "Welcome To England", "Maybe California" κ. α. Είναι το πρώτο άλμπουμ της τραγουδίστριας με τη νέα της δισκογραφική εταιρεία Universal Republic Records.

Σαν σήμερα η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

 

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις. Ο αριθμός των θυμάτων έχει υπολογιστεί από έναν Πόντιο μελετητή σε 353.000, αριθμός που υιοθετείται και από τις περισσότερες ξένες πηγές και ποντιακές οργανώσεις και αναφέρεται σε επίσημες εκδηλώσεις, ενώ νεότερες μελέτες έχουν αποδείξει ότι ο υπολογισμός αυτός είναι αυθαίρετος και υπολογίζουν τα θύματα σε περίπου 100-150 χιλιάδες νεκρούς. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα.

Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν τις επιμέρους κατά τόπους διώξεις ως τμήματα μιας ενιαίας πολιτικής για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής ή γενικότερα των Χριστιανών της Μικράς Ασίας, καθώς η γενοκτονία πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες εις βάρος και άλλων πληθυσμών, δηλαδή των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Συνεπώς η απομόνωση των περιστατικών στον Πόντο θεωρείται ως τοπικιστική προσέγγιση του ζητήματος.

Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994 και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Το 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως «ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος». Πέρα από το ελληνικό κράτος ο διωγμός των Ποντίων αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία από την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας, εννέα πολιτείες των ΗΠΑ (Φλόριντα, Τζώρτζια, Μασαχουσέτη, Νιου Τζέρσεϊ, Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Νότια Καρολίνα, Ρόουντ Άιλαντ και από τις 11/9/2019 Καλιφόρνια,ενώ υπάρχει σαφής αναφορά -κατά κάποιο τρόπο αναγνώριση- σε γενοκτονία Ελλήνων και από την πολιτεία της Αλαμπάμα, τη βουλή των αυστραλιανών πολιτειών της Νότιας Αυστραλίας και της Νέας Νότιας Ουαλίας, την Αυστρία (ακολουθούμενη λίγες ημέρες αργότερα από το Δήμο της Βιέννης) και την Ολλανδία. Στο Καναδά οι πόλεις Οττάβα και Τορόντο έχουν αναγνωρίσει την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Ποντιακής γενοκτονίας.

Η Ποντιακή γενοκτονία έχει οριστεί και αναγνωριστεί από τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS), ενώ έχει τύχει αναγνώρισης και από αρκετές διεθνείς οργανώσεις και φορείς, όπως οι Ευρωπαίοι Δημοκράτες Φοιτητές. Τέλος ψηφίσματα της Γερουσίας των ΗΠΑ κάνουν αναφορά σε γενοκτονία κατά Ελλήνων.

Η διαδικασία εξόντωσης των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου διακρίνεται ιστορικά σε τρεις συνεχόμενες φάσεις: από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ως την κατάληψη της Τραπεζούντας από τον ρωσικό στρατό (1914-1916), η δεύτερη τελειώνει με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1916-1918) και η τελευταία ολοκληρώνεται με την εφαρμογή του Συμφώνου για την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (1918-1923)

«ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των έτων 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη).»

Σαν σήμερα στη μουσική…16 Μαΐου

 

1946: Ο Βρετανός κιθαρίστας, σύνθετης και παράγωγος Robert Fripp γεννήθηκε στο Γουιμπορν της Αγγλίας. Είναι δημοφιλής για τη συμμετοχή του ως κιθαρίστας του βρετανικού progressive rock συγκροτήματος King Crimson από το 1968.

1947: Ο ντράμερ και ιδρυτικό μέλος του Σκωτσέζικου hard rock συγκροτήματος Nazareth, Darrell Sweet (Darrell Antony Sweet 1947-1999) γεννήθηκε στο Μπουρνμαουθ της Αγγλίας. Υπήρξε μέλος του συγκροτήματος από την ίδρυση του το 1968 έως το θάνατο του το 1999.

1953: Ο θρυλικός gypsy jazz κιθαρίστας Django Reinhardt (Jean Baptiste Reinhardt 1910-1953) απεβίωσε σε ηλικία 43 ετών στο Φοντενμπλο της Γαλλίας από εγκεφαλική αιμορραγία. Πέρασε μεγάλο μέρος των νεανικών του χρόνων παίζοντας μπάντζο, κιθάρα και βιολί σε διάφορα μαγαζιά στο Παρίσι. Υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς Ευρωπαίους jazz μουσικούς και κιθαρίστες. Το κουντεντο που δημιούργησε με το βιολιστή Stephane Grappelli, “Quintette du Hot Club de France” θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα Jazz συγκροτήματα. Μεταξύ πολλών άλλων οι Les Paul, B. B. King, Carlos Santana, Stevie Ray Vaughan, Mark Knopfler τον έχουν αναφέρει ως πηγή έμπνευσης. Ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, ο Jimi Hendrix είχε κάποτε δηλώσει πως ονόμασε ένα από τα συγκροτήματα του, τους Band of Gypsys, επηρεασμένος από τη μουσική του Reinhardt. Δημοφιλείς συνθέσεις του οι Minor Swing, Belleville, Djangology και Swing ’42.

1966: Οι Beach Boys κυκλοφορούν το ενδέκατο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο Pet Sounds. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα pop/rock άλμπουμ που ηχογραφήθηκαν ποτέ. Μπορεί να μην είναι από τα πιο εμπορικά άλμπουμ, όμως επηρέασε και πήρε θετικά σχόλια από πολλούς καλλιτέχνες όπως Eric Clapton, Elton John, Bob Dylan κ. α. Οι Beatles είχαν δηλώσει κάποτε πως το άλμπουμ ήταν σημαντική επιρροή στο δικό τους Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Το άλμπουμ βρίσκεται πρώτο στις λίστες πολλών μεγάλων μουσικών περιοδικών, με τα καλλίτερα αλμπουν όλων των εποχών. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ τα Wouldn’t It Be Nice, God Only Knows κ. α.

1970: Οι Crosby, Stills, Nash & Young και το άλμπουμ τους Déjà vu βρίσκονται στην πρώτη θέση του Billboard 200. Κυκλοφόρησε στις 11 Μαρτίου και περιείχε επιτυχίες όπως Teach Your Children, Our House και Woodstock.

1976: Με σκοπό να προμοταρει το πρώτο της στούντιο άλμπουμ με τίτλο Horses, η Patti Smith επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Μ. Βρετανία και πραγματοποιεί συναυλία στο The Roundhouse του Λονδίνου.

1987: Στην κορυφή του Billboard Hot 100 βρίσκονται οι U2 με το τραγούδι With Or Without You. Είναι μέρος του πέμπτου στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος με τίτλο “The Joshua Tree”. Είναι το πρώτο Νο. 1 των Ιρλανδων στο Billboard, οπού και θα παραμείνει για τρεις εβδομάδες.

2004: Στο στάδιο Circus Maximus της Ρώμης, σε συναυλία που διοργανώνει ο σύνθετης και παράγωγος Quincy Jones, συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Carlos Santana, Alicia Keys και Andrea Bocelli. Τα έσοδα από τη συναυλία θα δοθούν στα ιατρικά κέντρα αποκατάστασης παιδιών που έχουν πέσει θύματα πόλεμου.

2010: Ο Αμερικάνος heavy metal τραγουδιστής και τραγουδοποιός Ronnie James Dio (Ronald James Padanova 1942-2010) απεβίωσε σε ηλικία 62 ετών στο Χιουτσον του Τέξας, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο. Υπήρξε μέλος των συκροτηματων Elf (1970-1975), Rainbow (1975-1979), Black Sabbath (1979-1982), Heaven & Hell (2006-2010) και Dio (1982-1991 / 1993-2010). Θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές φωνές της heavy metal μουσικής. Το 2006 το περιοδικό Classic Rock Magazine το τίμησε με το “Metal Guru Award”. Δημοφιλή τραγούδια με τη φωνή του τα Man On The Silver Mountain, The Temple Of The King, Holy Diver, We Rock κ.α.

Σαν σήμερα στη μουσική…13 Μαΐου

 1912: Ο μεγάλος πιανίστας, σύνθετης και ενορχηστρωτής της jazz Gil Evans (Ian Ernest Gilmore Green 1912-1988) γεννήθηκε στο Τορόντο του Καναδά. Συνεργάστηκε με μεγάλους μουσικούς της jazz όπως οι Charlie Parker και Miles Davis, και βοήθησε στην ανάπτυξη της cool jazz, free jazz και fusion jazz. Ήταν μεγάλος θαυμαστής του Jimi Hendrix αλλά ο θάνατος του κιθαρίστα δεν επέτρεψε την συνεργασία τους. Παρόλα αυτά το 1986 κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τραγούδια του Hendrix σε δίκες του ενορχηστρώσεις. Την ίδια χρόνια το όνομα του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στο Jazz Hall of Fame. Μετά το θάνατο του το 1969, κέρδισε το βραβείο Grammy "Best Jazz Instrumental Performance, Big Band" για το άλμπουμ "Bud and Bird".

1941: Ο Μεξικανοαμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και κιθαρίστας Ritchie Valens (Ricardo Esteban Reyes 1941-1959) γεννήθηκε στο Pacoima της Καλιφόρνια. Ήταν από τους πρωτοπόρους του rock 'n' roll και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής με την διασκευή του τραγουδιού "La Bamba" το 1958. Τον αποκαλούσαν αλλιώς και "The Little Richard of the Valley".

1950: Ο μεγάλος Αμερικάνος μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός της R&B/soul Stevie Wonder (Stevland Hardaway Judkins) γεννήθηκε στο Σαγκινοου του Μιτσιγκαν. Ο Wonder γεννήθηκε τυφλός. Άρχισε να ασχολείται με την μουσική από πολύ μικρή ηλικία και υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία στην ηλικία των έντεκα. Θεωρείται από τις διακεκριμένες προσωπικότητες στην ιστορία της μουσικής. Έχει πάνω από τριάντα τραγούδια-επιτυχίες και έχει κερδίσει συνολικά είκοσι δύο βραβεία Grammy, τα περισσότερα που έχει κερδίσει μέχρι σήμερα σόλο καλλιτέχνης. Το 1983 το όνομα του γράφτηκε στο Songwriters Hall of Fame και το 1989 στο Rock and Roll Hall of Fame. Το 2009 τιμήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη με τον τίτλο "Messenger of Peace". Μεγάλες του επιτυχίες τα τραγούδια: "Signed, Sealed, Delivered I' m Yours", "Superstition", "You Are the Sunshine of My Life", "Higher Ground", "I Just Called to Say I Love You", "Part-Time Lover" κ. α.

1966: Κυκλοφορεί από την Decca Records και τους The Rolling Stones το single "Paint It Black". Το τραγούδι είναι μέρος του τετάρτου στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος με τίτλο "Aftermath". Είναι μια δημιουργία των Mick Jagger και Keith Richards. Το χαρακτηριστικό riff στην εισαγωγή του τραγουδιού ανήκει στον κιθαρίστα Brian Jones. Θα ανεβεί μέχρι την πρώτη θέση των Βρετανικών και Αμερικάνικων charts.

1970: Η ταινία-ντοκιμαντέρ των The Beatles με τίτλο "Let It Be" κάνει πρεμιέρα σε κινηματογράφο της Νέας Υόρκης. Γυρίστηκε το 1969 κατά τη διάρκεια των προβών και των ηχογραφήσεων των σκαθαριών για το ομώνυμο άλμπουμ. Έκτος από τα τραγούδια του συγκροτήματος στην ταινία ακούγονται και τραγούδια όπως τα "Besame Mucho", "Shake Rattle and Roll" κ. α. Κέρδισε δυο σημαντικά βραβεία, ένα Όσκαρ και το Grammy "Original Song Score".

1983: Το Βρετανικό συγκρότημα The Smiths κυκλοφορεί το πρώτο του single με τίτλο "Hand in Glove". Είναι μια δημιουργία του τραγουδιστή Morrissey και του κιθαρίστα Johnny Mar.

1988: Ο Αμερικάνος jazz τρομπετίστας Chet Baker (Chesney Henry Baker jr. 1929-1988) απεβίωσε σε ηλικία 58 ετών, πέφτοντας από τι μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου του ξενοδοχείου που διέμενε στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Στο δωμάτιο του βρεθήκαν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών. Ο θάνατος του χαρακτηρίστηκε ατύχημα. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Garry Mulligan, Russ Freeman, Elvis Costello κ. α. Θεωρείται σύμβολο της "cool school" jazz της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ.

1993: Οι Red Hot Chili Peppers, Bette Midler και Barry White δανείζουν τις φωνές τους στο εικοστό δεύτερο και τελευταίο επεισόδιο του τετάρτου κύκλου της τηλεοπτικής σειράς κινούμενων σχεδίων The Simpsons με τίτλο "Krusty Gets Kancelled".

Σαν σήμερα στη μουσική…12 Μαΐου

 1929: Ο Αμερικάνος πιανίστας, σύνθετης και παράγωγος Burt Bacharach γεννήθηκε στο Κάνσας Σιτυ του Μιζουρι. Στην εικοσαετή καριέρα του έγραψε η έκανε παράγωγη σε περισσότερες από τριάντα πέντε επιτυχίες, εννέα από τις οποίες μπήκαν στο Bilboard, όπως "The Look of Love"(Dusty Springfield), "Walk on By"(Isaac Hayes), "What' s New Pussycat"(Tom Jones), "I Say a Little Player" και "I Just Don' t Know What to Do With Myself" το οποίο διασκεύασαν το 2003 οι The White Stripes.

1942: Ο Βρετανός rock τραγουδιστής και στιχουργός Ian Dury (Ian Robins Dury 1942-2000) γεννήθηκε στο Χαροου του Λονδίνου. Γνώρισε επιτυχία την δεκαετία του '70 με το new wave/punk συγκρότημα Ian Dury and the Blockheads, Δημοφιλή τραγούδια τους: "What a Waste" "Hit me With Your Rhythm Stick", "Sex & Drugs & Rock & Roll" κ. α.

1948: Ο Βρετανός μουσικός και τραγουδοποιός Steve Winwood (Stephen Lawrence Winwood) γεννήθηκε στο Handsorth του Μπέρμιγχαμ. Υπήρξε μέλος των συγκροτημάτων The Spencer Davis Group, Traffic και Blind Faith. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Muddy Waters, John lee Hooker, T-Bone Walker, Howlin' Wolf, B. B. King, Eric Clapton κ. α. Το 1986 ανέβηκε στην κορυφή του Bilboard με το τραγούδι "Higher Love" με το οποίο κέρδισε δυο βραβεία Grammy, τα "Record of the Year" και "Best Μale Pop Vocal Performance".

1964: Στην έκτη τελετή απονομής των Grammy Awards που πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη, ο Ray Charles κερδίζει το βραβείο "Best Thythm & Blues Recording" για το "Busted". Η Barbra Streisand το βραβείο "Album of the Year" για το "The Barbra Streisand Album" και οι Henry Mancini και Johnny Mercer το "Song of the Year" για το τραγούδι "The Days of Wine and Roses".

1965: Στα RCA Studios του Χόλιγουντ, οι The Rolling Stones ξεκινούν τις ηχογραφήσεις του τραγουδιού "(I Can' t Get No) Satisfaction". Στην Αμερική θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο και θα ανεβεί στο Νο1 του Bilboard Hot 100, οπού θα παραμείνει για τέσσερις εβδομάδες. Στη Μεγάλη Βρετανία θα κυκλοφορήσει λίγο αργότερα, τον Αύγουστο.

1998: Ο Lenny Gravitz κυκλοφορεί το πέμπτο του στούντιο άλμπουμ με τίτλο "5". Είναι ίσως το πιο εμπορικό άλμπουμ του Αμερικάνου καλλιτέχνη με πωλήσεις που ξεπερνούν τα έξι εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "I Belong to You", "Fly Away", καθώς και το "American Woman" στην επανέκδοση του 1999. Ο Kravitz κέρδισε δυο βραβεία Grammy, το "Best Male Rock Vocal Performance" για τα τραγούδια "Fly Away" και "American Woman" το 1999 και 2000 αντίστοιχα.

2001: Ο Αμερικάνος τραγουδιστής Perry Como (Pierino Ronald Como 1913-2001) απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών στον ύπνο του στη Φλόριντα από τη νόσο Αλτσχαιμερ. Το 1987 του απονεμήθηκε το βραβείο Kennedy Center Honor ενώ το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο Grammy "Lifetime Achievement" για την προσφορά του στη μουσική. Δημοφιλή τραγούδια του: "Till the End of Time", "I' m Gonna Love that Gal", "I' m Always Chasing Rainbows", "Don' t Let the Stars Get In Your Eyes", "It' s Impossible" κ. α. Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα.

Σαν σήμερα στη μουσική…11 Μαΐου

 1885: Ο μεγάλος Αμερικάνος jazz μουσικός Joe Oliver (Joseph Nathan Oliver 1885-1938) γνωστός και ως King Oliver, γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα. Υπήρξε μέντορας και δάσκαλος του Louis Armstrong. Έπαιξε μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση του jazz ήχου της σχολής της Νέας Ορλεανης. Ο King Oliver έπεσε σε κατάθλιψη όταν έχασε τις οικονομίες μιας ζωής από τράπεζα που χρεωκοπησε. Πέθανε φτωχός σε συγκρότημα ενοικιαζωμενων δωματίων. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Woodlawn του Μπρονξ της Νέας Υόρκης, για να βρίσκεται δίπλα στους μεγάλους της jazz όπως Coleman Hawkins, Lionel Hampton, W. C. Handy, Max Roach και Miles Davis.

1935: Ο Βρετανός παράγωγος Kit Lambert (Christopher Sebastian Lambert 1935-1981) γεννήθηκε στο Ναιτμπριτζ του Λονδίνου. Υπήρξε μάνατζερ του Βρετανικού rock συγκροτήματος The Who και παράγωγος τους. Μέτα από διαφωνία που είχαν το 1971, απολύθηκε και ασχολήθηκε με μικρότερα punk συγκροτήματα χωρίς επιτυχία.

1941: Ο Βρετανός μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός Eric Burdon (Eric Victor Burdon) γεννήθηκε στο Γουολκερ του Νιουκαστλ της Αγγλίας. Είναι δημοφιλής ως ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής του Βρετανικού συγκροτήματος The Animals. Το 1966 μετά την αποχώρηση βασικών μελών της μπάντας, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Eric Burdon & The Animals. Το 1969 την εποχή που ζει στην Αμερική, δημιουργεί το funk rock γκρουπ War. Το 1983 έγινε μια προσωρινή επανένωση των The Animals, για να ξαναδιαλυθουν το 1984. Από τότε ακολουθεί σόλο καριέρα. Δημοφιλή τραγούδια με τη φωνή του: "The House of the Rising Sun", "Don' t Let Me Be Misunderstood", "It' s My Life" κ. α.

1963: Το πρώτο στούντιο άλμπουμ των The Beatles ανεβαίνει στην πρώτη θέση των Βρετανικών Albums Chart. Θα παραμείνει στη κορυφή για τριάντα εβδομάδες! Κυκλοφόρησε στις 22 Μαρτίου του 1963 και έβγαλε επιτυχίες όπως τα "Please Please Me'," Love Me Do "," Twist and Shout "(Phil Medley, Bert Russell).

1970: Το τριπλό live άλμπουμ" Woodstock "κυκλοφορεί στην Αμερική από την Cotillion Records. περιέχει τραγούδια από το φεστιβάλ του Woodstock που είχε πραγματοποιηθεί από τις 15 έως και τις 18 Αυγούστου του 1969. Στο άλμπουμ" εμφανίζονται "καλλιτέχνες όπως οι John Sebastian, Joan Baez, Crosby, Stills, Nash & Young, The Who, Joe Cocker, Santana, Jimmy Hendrix, Country Joe and the Fish κ. α.

1979: Στο Muscle Shoals Studio της Αλαμπάμα, ο Bob Dylan ολοκληρώνει τις ηχογραφήσεις του δεκάτου ενάτου στούντιο άλμπουμ του με τίτλο" Slow Train Coming ". Θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο του 1979 και θα βγάλει την επιτυχία" Gotta Serve Somebody ", με την οποιοα ο Dylan θα κερδίσει το βραβείο Grammy" Best Rock Vocal Performance, Male ", στην 22η τελετή απονομής το Φεβρουάριο του 1980.

1981: Ο Τζαμαϊκανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός Bob Marley (Robert Nesta Marley 1945-1981) απεβίωσε σε ηλικία 36 ετών από καρκίνο σε νοσοκομείο του Μαϊάμι της Φλόριντα. Έκανε τη μουσική reggae γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπήρξε μέλος του συγκροτήματος The Wailers από το 1964 έως το 1974, μετά τη διάλυσή τους συνέχισε ως Bob Marley & The Wailers. To 1978 του απονεμήθηκε από τον ΟΗΕ το μετάλλιο “Peace Medal of the Third World”. To 2001 βραβεύτηκε με το Grammy “Lifetime Achievement” για τη συνολική του προσφορά στη μουσική. Δημοφιλή του τραγούδια είναι τα I Shot The Sheriff, No Woman No Cry, Could You Be Loved κ. α.

1990: Τριάντα ένα χρόνια μετά το θάνατο του, ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Ritchie Valens (" La Bamba ") κερδίζει το αστέρι του στο Hollywood Walk of Fame.

Σαν σήμερα στη μουσική…7 Μαΐου

 

1824: Στο Karntnertortheater στη Βιέννη της Αυστρίας παρουσιάζεται για πρώτη φορά η "9η Συμφωνία" του Beethoven.

1833: Ο Γερμανός κλασικός σύνθετης και πιανίστας Johanes Brahms (1833-1897) γεννήθηκε στο Αμβούργο της Γερμανίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές της ρομαντικής περιόδου. Έγραψε κυρίως έργα για πιάνο και συμφωνική ορχήστρα. Η καλλιτεχνική του άξια συγκρίνεται με αυτή των Johan Sebastian Bach και Ludwig van Beethoven.

1840: Ο δημιουργός των "Swan Lake", "The Sleeping Beauty" και "The Nutracker", ο κλασικός σύνθετης Pyotr Ilich Tchaikovsky (1840-1893) γεννήθηκε στο Votkinsk της Ρωσίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ου αιώνα και ο πρώτος Ρώσος κλασικός σύνθετης που κέρδισε τόσο μεγάλη αναγνώριση εκτός της χωράς του.

1961: Ο Ουαλός μουσικός, τραγουδοποιός και κιθαρίστας του heavy metal συγκροτήματος Motorhead από το 1984, Phil Campbell (Philip Anthony Campbell) γεννήθηκε στο Pontypridd της Ουαλίας. Το 1979 σχημάτισε το γκρουπ Persian Risk και πέντε χρόνια αργότερα, μετά την αποχώρηση του Brian Robertson από τους Motorhead, ενσωματώθηκε στο σχήμα.

1966: Οι The Mamas and the Papas βρίσκονται στη πρώτη θέση του Bilboard Hot 100 με το τραγούδι "Monday, Monday". Είναι μέρος του πρώτου στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος με τίτλο "If You Can Believe Your Eyes and Ears" και το μόνο Νο1 που είχαν ποτέ στα Αμερικάνικα singles chart. Το Μάρτιο του 1967 στην ενάτη τελετή απονομής των Grammy Awards, για το τραγούδι αυτό θα κερδίσουν το βραβείο "Best Contemporary (R&R) Group Performance, Vocal Or Instrumental".

1967: Ο Bob Dylan, ένα περίπου χρόνο μετά το ατύχημα που είχε με την μηχανή του, δίνει την πρώτη του συνέντευξη στην Daily News. Αμέσως μετά το άτυχο συμβάν, ο Αμερικάνος τραγουδοποιός είχε εξαφανιστεί από την δημοσιότητα. Οι φήμες οργίαζαν, έλεγαν πως είχε μείνει παράλυτος, πως είχε παραμορφωθεί το πρόσωπο του και άλλοι πως ήταν νεκρός.

1971: Οι The Roliing Stones κυκλοφορούν στην Αμερική, έντεκα ήμερες νωρίτερα από τη Μεγάλη Βρετανία, το τραγούδι "Brown Sugar". Είναι το τραγούδι που άνοιξε το άλμπουμ τους "Sticky Fingers", το οποίο κυκλοφόρησε στις 23 Απριλίου του 1971.

1977: Στην πρώτη θέση του Bilboiard Hot 100 βρίσκεται το τραγούδι των The Eagles, "Hotel California". Κυκλοφόρησε σαν single το Φεβρουάριο του 1977 και είναι μέρος του ομότιτλου πέμπτου στούντιο άλμπουμ τους, το οποίο κυκλοφόρησε δυο μήνες περίπου νωρίτερα. Το Φεβρουάριο του 1978 στην 20η τελετή απονομής των βραβείων Grammy Awards θα τους χαρίσει το βραβείο "Record of the Year".

1986: Ο ντράμερ του Βρετανικού indie-rock/post-punk συγκροτήματος Arctic Monkeys, Matt Helders γεννήθηκε στο Σέφιλντ της Αγγλίας.

1988: Ο Terence Trent D' arby και το τραγούδι "Wishing Well" βρίσκονται στην κορυφή του Bilboard Hot 100. Είναι μέρος του πρώτου άλμπουμ με τίτλο "Indroducing the Hardline According to Terence Trent D' arby". Την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, το άλμπουμ πούλησε παγκοσμίως πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.

1990: Στην πρώτη θέση του Bilboard Hot 100 βρίσκεται το τραγούδι "Nothing Compares 2 U", με την φωνή της Sinead O' Connor. Είναι μια δημιουργία του Prince για το πρώτο άλμπουμ των The Family το 1985.

1991: Μετά την μήνυση της οικογενείας νεαρού αυτόχειρα που θεωρούσαν τον Ozzy Osbourne υπεύθυνο για την αυτοκτονία, δικαστήριο της πολιτείας της Τζορτζια των ΗΠΑ τον απαλλάσσει. Οι γονείς είχαν αναφέρει στη μήνυση τους πως η μουσική του Ozzy επηρέασε και οδήγησε τον γιο τους σε αυτοκτονία.

1992: Το δερμάτινο μπουφάν το οποίο φορούσε ο John Lennon στις συναυλίες των The Beatles την περίοδο 1960-1963 πωλείται από τον οίκο Christies στο Λονδίνο για εικοσιτέσσερις χιλιάδες λίρες.

2006: Οι Snow Patrol και το τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους "Eyes Open" κατακτούν την πρώτη θέση των Βρετανικών Albums Chart. Κυκλοφόρησε την πρώτη Μαϊού του 2006 και περιέχει  επιτυχίες όπως τα "You' re All I Have", "Hands Open", "Chasing Cars" κ.α.

Σαν σήμερα στη μουσική…6 Μαΐου

 

1937: Το αερόστατο Hindenburg συντρίβεται στο Λεικχαρστ του Νιου Τζερσει των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 36 άτομα. Η φωτογραφία του φλεγόμενου αεροστάτου θα γίνει το εξώφυλλο στο πρώτο ομότιτλο άλμπουμ των Led Zeppelin.

1945: Ο Αμερικάνος μουσικός, τρταγουδιστης και τραγουδοποιός Bob Seger (Robert Clark Seger) γεννήθηκε στο Ντιαρμπορν του Μιτσιγκαν. Μεγάλη του επιτυχία το τραγούδι "Old Time Rock and Roll" από το άλμπουμ "Stranger in Town" το 1978. Τραγούδια του διασκεύασαν οι Thin Lizzy και Metallica. Το 2004 το όνομα του γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame.

1957: Οι Miles Davis και Gil Evans αρχίζουν τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ "Miles Ahead". Οι ηχογραφήσεις θα ολοκληρωθούν τέλη Αυγούστου.

1971: Ο Αμερικάνος μουσικός και τραγουδοποιός Chris Sheflett (Christopher Aubrey Shiflett) γεννήθηκε στην Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια. Είναι κιθαρίστας του rock, post grunge συγκροτήματος Foo Fighters, στους οποίους ενσωματώθηκε μετά το τρίτο τους άλμπουμ και από τότε έχει συμμετάσχει στα επόμενα τέσσερα: "One by One"(2002), "In Your Honor"(2005), "Echoes", Silence, Patience & Grace "(2007) και" Wasting Light "(2011).

1973: Ο Paul Simon αρχίζει την πρώτη του σόλο περιοδεία μετά τον" χωρισμό "του με τον Art Garfunkel, στο Music Hall στη Βοστόνη της Μασαχουσέτης.

1978: Το soundtrack της ταινίας" Saturday Night Fever "βρίσκεται στην πρώτη θέση των Βρετανικών Albums Chart. Θα παραμείνει στην κορυφή για δεκαοχτώ εβδομάδες. Οι πωλήσεις του παγκοσμίως θα ξεπεράσουν τα τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ:" Stayin' Alive "," How Deep Is Your Love "," Disco Inferno "κ. α.

1984: Στην πρώτη θέση του Bilboard Hot 100 βρίσκεται ο Phil Collins και το τραγούδι" Against All Odds ", μέρος του soundtrack της ομότιτλης ταινίας. Στη δεύτερη θέση ακολουθεί το τραγούδι" Hello "και ο Lionel Richie.

1995: Οι Oasis βρίσκονται για πρώτη φορά στη πρβτη θέση των Βρετανικών Singles Chart με το τραγούδι" Some Might Say ". Είναι το πρώτο single από το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους"(What' s the Story) Morning Glory? "και το τελευταίο τραγούδι που συμμετέχει ο ντράμερ Tony McCarroll.

2002: Σε ψηφοφορία του Guiness Hit Singles Book, το τραγούδι" Bohemian Rhapsody "των Queen ψηφίζεται το αγαπημένο των Βρετανών. Στην δεύτερη θέση ψηφιστικε το" Imagine "του John Lennon και στη τρίτη το" Hey Jude "των The Beatles. Την πεντάδα συμπληρώνουν οι Abba με το" Dancing Queen "και η Madonna με το" Like A Prayer ".

2005: Οι Audioslave γίνονται το πρώτο Αμερικάνικο rock συγκρότημα που πραγματοποιεί συναυλία σε ανοιχτό χώρο με ελεύθερη είσοδο στη Κούβα.

2006: Ο Αυστραλός μουσικός, τραγουδιστής και τραγουδοποιός Grant McLennan (Grant William McLennan 1958-2006) απεβίωσε σε ηλικία 48 ετών στο σπίτι του στο Brisbane στο Κουινσλαντ της Αυστραλίας, στον ύπνο του από καρδιακή προσβολή. Υπήρξε μέλος του συγκροτήματος The Go-Betweens, τους" The Smiths της Αυστραλίας ".

Διεθνής Ημέρα Πυροσβεστών 4 Μαΐου

 Η Διεθνής Ημέρα Πυροσβεστών ( IFFD ) γιορτάζεται στις 4 Μαΐου . Καθιερώθηκε μετά από μια πρόταση που εστάλη μέσω email σε όλο τον κόσμο στις 4 Ιανουαρίου 1999 λόγω του θανάτου πέντε πυροσβεστών σε τραγικές συνθήκες σε μια δασική πυρκαγιά στην Αυστραλία .

Στις 2 Δεκεμβρίου 1998, ένα τραγικό γεγονός συγκλόνισε την Κοινότητα Λίντον, την Αυστραλία και τον κόσμο. Οι πυροσβέστες στο Λίντον της Αυστραλίας, μια κατοικημένη περιοχή στη Βικτώρια, έδιναν μάχη με μια μεγάλη πυρκαγιά και κάλεσαν για αμοιβαία βοήθεια. Αυτή η επείγουσα κλήση αλληλοβοήθειας έφερε στο σημείο την Πυροσβεστική Υπηρεσία Geelong West, μη γνωρίζοντας την απόγνωση και την τραγωδία που επιφύλασσε. Ο Garry Vredeveldt, ο Chris Evans, ο Stuart Davidson, ο Jason Thomas και ο Matthew Armstrong φορτώθηκαν στο φορτηγό της εταιρείας. Ήταν μέλη μιας ομάδας κρούσης και στάλθηκαν για να βοηθήσουν στην κατάσβεση της φωτιάς. Καθώς οι πέντε κατευθύνονταν στην καυτή ζώνη, ο άνεμος άλλαξε ξαφνικά κατεύθυνση, τυλίγοντας το φορτηγό στις φλόγες και σκοτώνοντας και τα πέντε μέλη. Αυτό το ατυχές περιστατικό είναι αυτό που ενέπνευσε τον JJ Edmondson να πραγματοποιήσει μια διεθνή γιορτή, που ονομάζεται Διεθνής Ημέρα των Πυροσβεστών,

Ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα της Παγκόσμιας Ημέρας των Πυροσβεστών είναι η κόκκινη και η μπλε κορδέλα. Αυτή η κορδέλα είναι κομμένη με ακρίβεια πέντε εκατοστών σε μήκος και ενός εκατοστού πλάτους, με τα δύο ξεχωριστά χρώματα ενωμένα στην κορυφή. Ο JJ Edmondson επέλεξε το κόκκινο και το μπλε επειδή το κόκκινο αντιπροσώπευε το στοιχείο της φωτιάς ενώ το μπλε θα αντιπροσώπευε το στοιχείο του νερού. Συμπτωματικά, το κόκκινο και το μπλε είναι επίσης τα χρώματα που αναγνωρίζονται παγκοσμίως για να υποδηλώνουν υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Επομένως, το κόκκινο και το μπλε είναι η καλύτερη επιλογή χρώματος για να αναγνωρίσετε διεθνείς διακοπές. Η κορδέλα φοριέται παραδοσιακά στο πέτο - αλλιώς γνωστή ως πτυχή του υφάσματος σε ένα πουκάμισο - αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο. Μερικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να το βάλουν στα γείσα του αυτοκινήτου τους, στα καπέλα τους, να τα κρεμάσουν στα παράθυρα ή στους καθρέφτες του αυτοκινήτου τους ή ακόμα και να τα κρεμάσουν από δέντρα στο μπροστινό τους γκαζόν. Τα μέρη που μπορεί να τοποθετηθεί αυτή η κορδέλα είναι άφθονα - απλά να είστε δημιουργικοί! Η κόκκινη και μπλε κορδέλα είναι ένας απλός αλλά αποτελεσματικός τρόπος για να δείξετε υποστήριξη για τη Διεθνή Ημέρα των Πυροσβεστών.

Άγιος Φλοριάν, ο προστάτης άγιος των πυροσβεστών, είναι επίσης ένα άλλο συμβολικό στοιχείο της Παγκόσμιας Ημέρας των Πυροσβεστών. Ο Άγιος Florian ήταν προστάτης από το Noricum της Ρώμης το 300 μ.Χ., ο οποίος λέγεται ότι ήταν ένας από τους πρώτους διοικητές πυροσβέστες ενός πραγματικού τάγματος. Όπως αναφέρει ο μύθος, ο Άγιος Φλόριαν έσωσε ένα ολόκληρο χωριό που τυλίχθηκε στις φλόγες χρησιμοποιώντας μόνο έναν κουβά νερό. Ο θρύλος αναφέρει επίσης ότι εξαιτίας αυτής της πράξης ο Άγιος Φλοριάν είναι γνωστός ως προστάτης όσων κινδυνεύουν από φωτιά. Τα καθήκοντα που έκανε ο Άγιος Φλοριάν για την επαρχία του είναι τα ίδια καθήκοντα που εκτελούν καθημερινά οι πυροσβέστες σε όλο τον κόσμο—με την ίδια αφοσίωση και γενναιότητα. Στις 4 Μαΐου, ο Άγιος Φλοριάν αναγνωρίζεται και τιμάται παγκοσμίως και είναι επίσης γνωστή ως η ημέρα του Αγίου Φλοριάν. Ως εκ τούτου, η Παγκόσμια Ημέρα των Πυροσβεστών επιλέχθηκε να τιμηθεί στις 4 Μαΐου προς τιμή του αγίου.

Πρόληψη πυρκαγιάςκαι η ανάγκη για πιο εντατική και ενδελεχή εκπαίδευση είναι μια από τις κύριες πτυχές της Παγκόσμιας Ημέρας των Πυροσβεστών. Οι πυροσβέστες και οι υπηρεσίες τους σε όλο τον κόσμο τονίζουν συνεχώς την πρόληψη των πυρκαγιών: στα σχολεία, στην κοινότητα, σε δημόσιες εκδηλώσεις, σε συνελεύσεις, ακόμη και στις οικογένειές τους. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να κρατήσετε τους πυροσβέστες ζωντανούς και σπίτι με τις οικογένειές τους είναι η εκπαίδευση. Σε πολλά αμειβόμενα πυροσβεστικά τμήματα, υπάρχει ένα υποχρεωτικό ποσό εκπαίδευσης που απαιτείται για κάθε άτομο να ολοκληρώσει σε κάθε βάρδια. Δυστυχώς, δεν είναι το ποσό που προπονείστε αλλά το πώς προπονείστε. Επομένως, η εκπαίδευση πρέπει να είναι όσο πιο έντονη και ρεαλιστική μπορεί. Αυτό το ιδανικό είναι αυτό που τονίζει η Διεθνής Ημέρα των Πυροσβεστών. Ότι η ανάγκη για σωστή εκπαίδευση είναι αυτή που πρέπει να ικανοποιηθεί, και ως εκ τούτου το IFFD είναι μια ευκαιρία να γίνει ακριβώς αυτό.

Το 2009, καταγράφηκαν 90 σειρές θανάτων στους πυροσβέστες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής . Οι 47 είναι εθελοντές, οι 36 είναι καριέρες και οι 7 είναι μέλη μιας υπηρεσίας άγριας γης. Το 2009, 16 πυροσβέστες πέρασαν στην προσπάθειά τους να καταπολεμήσουν τις πυρκαγιές στην άγρια ​​γη - έτσι πέθαναν οι πέντε άνδρες από το Λίντον. Δεν πεθαίνουν μόνο οι πυροσβέστες λόγω πυρκαγιών. Το 2009, συνολικά 3.010 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους ως αιτία της πυρκαγιάς. Υπολογίστηκαν επίσης 1,3 εκατομμύρια πυρκαγιές που σημειώθηκαν το 2009 που οδήγησαν σε 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεση απώλεια περιουσίας. Το 2009, υπήρξαν συνολικά 78.792 πυρκαγιές που κατέστρεψαν εκτιμώμενα 5.921.786 στρέμματα (23.964,62 km 2). Αν και οι περισσότεροι θα πίστευαν ότι οι θάνατοι εν ώρα καθήκοντος θα ήταν η νούμερο ένα αιτία θανάτων για τους πυροσβέστες, η καρδιακή προσβολή είναι η πιο κοινή. Παρόλο που η Παγκόσμια Ημέρα των Πυροσβεστών δίνει έμφαση σε όσους πέθαναν εν ώρα καθήκοντος, είναι επίσης να θυμόμαστε και τους άλλους που έδωσαν το χρόνο τους.

Αν και η Παγκόσμια Ημέρα Πυροσβεστών προήλθε από τον θάνατο πέντε πυροσβεστών της άγριας ξηράς, δεν είναι η μόνη πτυχή της υπηρεσίας που αναγνωρίζεται. Στο IFFD, κάθε άτομο στην καριέρα της υπηρεσίας έκτακτης ανάγκης αναγνωρίζεται. Ειδικοί επικίνδυνων υλικών, ειδικοί πυροπροστασίας, αμειβόμενοι πυροσβέστες, εθελοντές πυροσβέστες, πυροσβέστες άγριας γης, χειριστές/μηχανικοί βαρέως εξοπλισμού, τεχνικοί ιατρών έκτακτης ανάγκης και πολλά άλλα. Μερικές από αυτές τις δουλειές μπορεί να φαίνονται ασήμαντες. Ωστόσο, χωρίς όλους τους τομείς των υπηρεσιών του τμήματος έκτακτης ανάγκης να συνεργάζονται ο ένας δεν θα άντεχε χωρίς τον άλλο. Ως εκ τούτου, με αποτέλεσμα η Διεθνής Ημέρα των Πυροσβεστών να είναι μια στιγμή για τον εορτασμό όλων όσοι υπηρετούν στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.

Σαν σήμερα στη μουσική…4 Μαΐου

 1937: Ο Αμερικάνος κιθαρίστας Dick Dale (Richard Anthony Monsour) γεννήθηκε στη Βοστωνη της Μασαχουσέτης. Είναι γνωστός και ως “the King of the Surf Guitar”. Πειραματίστηκε και εξέλιξε αρκετά εφέ για κιθάρα και κατασκεύασε τον πρώτο ενισχυτή κιθάρας με ισχύ 100 βατ. Μεγάλη του επιτυχία η διασκευή της Μυσιρλους.

1951: Ο Αμερικάνος τραγουδιστής, μουσικός και μέλος των Jackson 5, Jackie Jackson (Sigmund Esco Jackson) γεννήθηκε στο Γκαρυ της Ιντιάνα. Είναι ο δεύτερος από τα αδέρφια της οικογενείας και υπήρξε μέλος του συγκροτήματος από το 1964.

1956: Σε δημοσίευμα του μουσικού περιοδικού NME αναφέρεται ότι ο νέος ανερχόμενος Αμερικάνος καλλιτέχνης “Elvin Presley” θα εμφανιστεί για μια σεζόν στο London Palladium. Όχι μόνο είναι λάθος το όνομα του Elvis αλλά και η εμφάνισή δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

1959: Στην πρώτη τελετή απονομής των Grammy Awards για τη δημιουργική χρόνια 1958 που πραγματοποιείται στο Grand Ballroom του Beverly Hills Hotel, ο Ιταλός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Domenico Modugno κερδίζει τα βραβεία Record of the Year και Song of the Year για το “Volare (Nel Blu Dipinto Di Blu) ”. Το βραβείο Album of the Year κερδίζει το άλμπουμ “The Music from Peter Gunn” του σύνθετη Herny Mancini.

1963: Οι Beatles βρίσκονται στην κορυφή των Βρετανικών Singles Chart με το τρίτο τους τραγούδι From Me To You που κυκλοφόρησε στην Αγγλία στις 11 Απριλίου και είναι δημιουργία των Lennon-McCartney.

1964: Δημιουργείται το βρετανικό ροκ συγκρότημα The Moody Blues. Στη μεγάλη πορεία που θα ακολουθήσουν θα πουλήσουν πάνω από 52. 000. 000 αντίτυπα. Από τα άλμπουμ που θα κυκλοφορήσουν, τα 14 θα γίνουν πλατινένια και χρυσά. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους είναι το Nights In White Satin.

1970: Στο Αμερικάνικο πανεπιστήμιο του Κεντ στην πολιτεία του Οχάιο, η Εθνική Φρουρά ανοίγει πυρ σκοτώνοντας τεσσερεις φοιτητές και τραυματίζοντας άλλους έντεκα, σε πορεία κατά του πόλεμου του Βιετνάμ. Το επεισόδιο ευτο ενέπνευσε τον Neil Young να γράψει το τραγούδι Ohio που ερμήνευσαν οι Crosby, Stills, Nash & Young.

1972: Ο Αμερικάνος μουσικός, τραγουδοποιός και μπασιστας των punk-rock συγκροτήματος Green Day, Mike Dirnt (Michael Ryan Pritchard) γεννήθηκε στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια.

1974: Στην πρώτη θέση των βρετανικών Singles Chart βρίσκονται οι Abba και το τραγούδι Waterloo. Είναι το 1ο από τα εννέα Νο. 1 τραγούδια του συγκροτήματος στα βρετανικά chart.

1978: Στην κορυφή των βρετανικών Singles Chart βρίσκονται οι Bee Gees με το τραγούδι Night Fever. Είναι το τρίτο Νο. 1 για το συγκρότημα και είναι μέρος του soundtrack της ταινίας Saturday Night Fever

1984: Οι Scorpions κυκλοφορούν το 9ο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο Love At First Sting, που είναι και το πιο εμπορικό του συκγροτηματος στις ΗΠΑ. ΟΑ φτάσει μέχρι την 6η θέση του Billboard 200 και θα γίνει τρεις φόρες πλατινένιο.

1987: Ο Αμερικάνος blues τραγουδιστής Paul Butterfield (1942-1987) απεβίωσε σε ηλικία 44 ετών στο σπίτι του στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια από καρδιακή ανεπάρκεια λόγω υπερβολικής χρήσης ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Κέρδισε διεθνή αναγνώριση ως πρωτοπόρος λευκός blues τραγουδιστής. Είχε εμφανιστεί στοWoodstock Festival και συνεργάστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες όπως B. B. King, Muddy Waters, Jimi Hendrix κ. α. συμμετέχοντας ως μουσικός σε ηχογραφήσεις τους.

1991: Η κυβερνήτης του Τέξας των ΗΠΑ Ann Richards ανακηρύσσει τη σημερινή ήμερα “ZZ Top Day” προς τιμή του συγκροτήματος. Αργότερα κατά την προεκλογική εκστρατεία της, θα την υποστηρίξουν με συναυλίες.

1996: Η Alanis Morissette βρίσκεται στην κορυφή των βρετανικών Albums Chart οπού θα παραμείνει για έξι εβδομάδες με το άλμπουμ της Jagged Little Pill.

2004: Τα πρώην μελή του Αμερικάνικου συγκροτήματος Guns N’ Roses, Slash και Duff McKagan καταθέτουν μήνυση κατά του τραγουδιστή του γκρουπ Axl Rose για το πόσο του 1. 000. 000 δολαρίων. Ισχυρίζονται πως ο Rose απέρριψε εμπορικές συμφωνίες που αφορούσαν τραγούδια τους χωρίς να τους συμβουλευτεί – κάτι που τους ζημίωσε οικονομικά.

Όντρεϊ Χέπμπορν σαν σήμερα 4 Μαΐου- Βιογραφία

 Η Audrey Hepburn , 4 Μαΐου 1929 – 20 Ιανουαρίου 1993) ήταν Βρετανίδα ηθοποιός, μία από τις πλέον φημισμένες παγκοσμίως τον 20ό αιώνα. Βραβευμένη με Όσκαρ, Τόνυ, Έμμυ και Γκράμι εμφανίστηκε σε πολυάριθμες παραγωγές του θεάτρου, του κινηματογράφου και σε παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ, ενώ παραμένει ένα από τα λιγοστά άτομα που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα βραβεία. Το 1989 κατετάγη στην τρίτη θέση της λίστας των σπουδαιότερων γυναικών σταρ όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Επίσης αποτέλεσε για πολλά χρόνια σύμβολο της μόδας, καθώς το στιλ της ήταν παροιμιώδους κομψότητας, ενώ αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ανθρωπιστικά έργα. Από το 1986 μέχρι τον θάνατό της υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF και τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για το έργο της.

Γεννημένη ως Όντρεϊ Καθλήν Ράστον, σε έναν δήμο των Βρυξελλών, ήταν το μοναδικό παιδί του Ιρλανδού τραπεζίτη Τζόζεφ Βίκτορ Άντονι Ράστον από τη δεύτερη σύζυγό του, την πρώην βαρόνη Έλλα φαν Χέεμστρα, μια Ολλανδέζα αριστοκράτισσα που ήταν κόρη ενός πρώην κυβερνήτη της Ολλανδικής Γουιάνας. Ο πατέρας της αργότερα προσέθεσε το επώνυμο της γιαγιάς του από την πλευρά της μητέρας του, της Καθλήν Χέπμπορν, στο οικογενειακό επώνυμο. Οπότε το επώνυμο της Όντρεϊ έγινε Χέπμπορν–Ράστον. Είχε δύο ετεροθαλείς αδερφούς από τον πρώτο γάμο της μητέρας της με έναν Ολλανδό ευγενή. Ήταν απόγονος του βασιλιά Εδουάρδου Γ' της Αγγλίας και του Σκωτσέζου βασιλικού συζύγου της Μαρίας Στιούαρτ Τζέημς Χέπμπορν, 4ου κόμη του Μπόθγουελ, από τον οποίο ίσως να καταγόταν και η ηθοποιός Κάθριν Χέπμπορν.

Το γεγονός ότι ο πατέρας της εργαζόταν σε μια βρετανική ασφαλιστική εταιρεία σήμαινε πως η οικογένεια θα έπρεπε να μετακομίζει ανάμεσα στις Βρυξέλλες, την Αγγλία και την Ολλανδία. Από το 1935 μέχρι το 1938 η Χέπμπορν φοίτησε σε μια ιδιωτική ακαδημία για κορίτσια στο Κεντ. Το 1935 οι γονείς της πήραν διαζύγιο και ο πατέρας της, που προσέκειτο στους ναζί, άφησε την οικογένεια (και οι δύο γονείς ήταν μέλη της Βρετανικής Φασιστικής Ενώσεως στα μέσα της δεκαετίας του 1930 σύμφωνα με τη Γιούνιτι Μίτφορντ, φίλη της Έλλα και οπαδού του Αδόλφου Χίτλερ). Χρόνια μετά η ηθοποιός ανέφερε αυτήν την περίοδο ως την πιο τραυματική της ζωής της. Αργότερα εντόπισε τον πατέρα της στο Δουβλίνο διαμέσου του Ερυθρού Σταυρού. Διατήρησε επαφή μαζί του και τον υποστήριζε οικονομικά μέχρι τον θάνατό του. Το 1939 η μητέρα της πήρε την απόφαση να μετακομίσει μαζί με τα παιδιά της στο σπίτι του παππού τους στο Άρνεμ της Ολλανδίας. Η Έλλα πίστευε πως η Ολλανδία ήταν ασφαλής από γερμανική εισβολή. Η Χέπμπορν φοίτησε στο Ωδείο του Άρνεμ από το 1939 μέχρι και το 1945 όπου και μυήθηκε στο μπαλέτο μαζί με τα καθημερινά της μαθήματα.

Το 1940 οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Χέπμπορν υιοθέτησε το ψεύτικο όνομα Ίντα φαν Χέεμστρα, αλλάζοντας τα έγγραφα της μητέρας της γιατί ένα όνομα που ακουγόταν έντονα αγγλικό θεωρήθηκε επικίνδυνο. Αυτό δεν ήταν ποτέ επίσημο νομικά το όνομά της. Πρόκειται για απλή παράφραση του ονόματος της μητέρας της.

Μέχρι το 1944 η Χέπμπορν είχε εξελιχθεί σε πολύ καλή μπαλαρίνα. Μυστικά χόρευε σε συγκεντρώσεις για να μαζέψει χρήματα για την ολλανδική αντίσταση. Αργότερα δήλωσε πως «το καλύτερο κοινό που είχα ποτέ δεν έκανε τον παραμικρό ήχο στο τέλος της παράστασής μου».

Μετά την Απόβαση των Συμμαχικών Δυνάμεων στη Νορμανδία η κατάσταση δυσκόλεψε στη γερμανοκρατούμενη Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια του λιμού το χειμώνα του 1944 οι Γερμανοί κρατούσαν την περιορισμένη τροφή και καύσιμη ύλη των Ολλανδών για τις δικές τους ανάγκες. Χωρίς θέρμανση στα σπίτια τους ούτε φαγητό, οι άνθρωποι πέθαιναν από την πείνα και το κρύο στους δρόμους. Οι Χέπμπορν όπως και αρκετοί άλλοι αναγκάζονταν να φτιάχνουν αλεύρι από βολβούς τουλίπας για να φτιάξουν πίτες και μπισκότα. Το Άρνεμ καταστράφηκε κατά τη διάρκεια αεροπορικών επιδρομών. Ο θείος και ο ξάδερφος της μητέρας της Χέπμπορν εκτελέστηκαν μπροστά της γιατί έλαβαν μέρος στην Αντίσταση. Ο ετεροθαλής αδερφός της Ίαν πέρασε κάποιο διάστημα σε γερμανικό στρατόπεδο εργασίας. Υποφέροντας από υποσιτισμό, η Χέπμπορν εμφάνισε οξεία αναιμία, αναπνευστικά προβλήματα και οίδημα.

Το 1991 η Χέπμπορν είπε: «Έχω αναμνήσεις. Περισσότερες από μία φορές βρέθηκα στο σταθμό βλέποντας τρένα γεμάτα Εβραίους που μεταφέρονταν, βλέποντας όλα αυτά τα πρόσωπα από την κορυφή του βαγονιού. Θυμάμαι πολύ έντονα, ένα μικρό αγόρι να στέκεται με τους γονείς του στην αποβάθρα, πολύ χλωμό, πολύ ξανθό, να φορά ένα παλτό πολύ μεγάλο για εκείνο, και μπήκε στο τρένο. Ήμουν ένα παιδί που παρατηρούσε ένα παιδί».

Η Χέπμπορν είχε επίσης πολλές ομοιότητες με την Άννα Φρανκ. «Είχα ακριβώς την ίδια ηλικία με την Άννα Φρανκ. Ήμαστε και οι δύο δέκα ετών όταν ξέσπασε ο πόλεμος και δεκαπέντε όταν έλαβε τέλος. Μου δόθηκε το βιβλίο στα ολλανδικά, το 1946 από έναν φίλο – και με καταρράκωσε. Το κάνει σε πολλούς ανθρώπους όταν το διαβάζουν για πρώτη φορά αλλά εγώ δεν το διάβαζα ως βιβλίο, αλλά σαν τυπωμένες σελίδες. Αυτή ήταν η ζωή μου. Δεν γνώριζα τι επρόκειτο να διαβάσω. Ποτέ δεν ήμουν η ίδια ξανά, με επηρέασε πολύ βαθιά».

«Είδαμε αντίποινα. Είδαμε νέους άντρες να τοποθετούνται μπροστά σε έναν τοίχο και να πυροβολούνται και έκλειναν το δρόμο και μετά τον άνοιγαν και μπορούσες να περάσεις και πάλι. Αν διαβάσεις το ημερολόγιο, σημείωσα ένα κομμάτι όπου γράφει «Πέντε όμηροι εκτελέστηκαν σήμερα». Ήταν η μέρα που εκτέλεσαν τον θείο μου. Και στα λόγια αυτού του παιδιού διάβαζα αυτό που ήταν μέσα μου και ακόμη είναι εκεί. Ήταν μια κάθαρση για μένα. Αυτό το παιδί, το κλειδωμένο σε τέσσερις τοίχους, έγραψε μια πλήρη περιγραφή όσων έζησα και ένιωσα».

Εκείνη η εποχή δεν αποτελείτο μονάχα από μελανά σημεία και μπόρεσε να χαρεί και κομμάτι από την παιδική της ηλικία. Φτιάχνοντας και πάλι παραλληλισμούς με την Άννα Φρανκ η Χέπμπορν είπε: «Αυτό το πνεύμα επιβίωσης είναι τόσο δυνατό στα λόγια της Άννας Φρανκ. Σε μια στιγμή γράφει «Έχω πέσει σε μεγάλη κατάθλιψη». Την επόμενη πως θα ήθελε να καβαλήσει ένα ποδήλατο. Είναι σίγουρα σύμβολο του παιδιού σε πολύ δύσκολες περιστάσεις, που είναι αυτό στο οποίο αφιερώνω όλο μου το χρόνο. Υπερβαίνει το θάνατό της».

Μέρος του χρόνου της η Όντρεϊ το περνούσε ζωγραφίζοντας. Κάποια από τα σχέδιά της μπορεί να τα δει κανείς μέχρι τις μέρες μας.

Όταν η χώρα ελευθερώθηκε από τις Συμμαχικές Δυνάμεις ακολούθησαν τα καμιόνια της Διαχείρισης Ανακούφισης και Αναμόφωσης των Ηνωμένων Εθνών. Η Χέπμπορν είπε σε μια συνέντευξη πως ήπιε ένα ολόκληρο τενεκεδάκι συμπυκνωμένου γάλατος και κατόπιν αρρώστησε από τα πρώτα της γεύματα γιατί έβαλε στο πιάτο της υπερβολικά πολλή ζάχαρη. Αυτές οι εμπειρίες την οδήγησαν στο να συμμετέχει στο έργο της UNICEF αργότερα στη ζωή της.

Με τον ηθοποιό Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία "Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday)" το 1953.

Το 1945 μετά τον πόλεμο η Χέπμπορν άφησε το Ωδείο του Άρνεμ και μετακόμισε στο Άμστερνταμ όπου παρακολούθησε μαθήματα μπαλέτου με τη Σόνια Γκάσκελ. Το 1948 η Χέπμπορν πήγε στο Λονδίνο και παρακολούθησε μαθήματα με την αναγνωρισμένη Μαρί Ράμπερτ. Η Χέπμπορν τελικά ρώτησε τη Ράμπερτ σχετικά με το μέλλον της. Εκείνη τη διαβεβαίωσε πως αν εξακολουθούσε να δουλεύει σκληρά εκεί θα είχε μια θαυμάσια καριέρα, αλλά εξαιτίας του ύψους της και της κακής διατροφής της κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν θα κατάφερνε να γίνει πρίμα μπαλαρίνα. Η Χέπμπορν εμπιστεύτηκε την κρίση της δασκάλας της και αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, μια καριέρα στην οποία είχε τουλάχιστον μια ευκαιρία να πετύχει. Αφού η Χέπμπορν έγινε διάσημη, η Ράμπερτ είπε σε μια συνέντευξη πως «ήταν θαυμάσια μαθήτρια. Αν είχε θελήσει να αντέξει στο χώρο, θα γινόταν εξαιρετική μπαλαρίνα». Δυστυχώς η μητέρα της Χέπμπορν εργαζόταν ως υπηρέτρια για να στηρίζει την οικογένειά της. Η Χέπμπορν είχε ανάγκη τα χρήματα και έπρεπε να βρει δουλειά με απολαβές. Αφού όλη της τη ζωή είχε εκπαιδευτεί στο χώρο του θεάματος, η υποκριτική έμοιαζε το επόμενο λογικό βήμα. Είπε «χρειαζόμουν τα χρήματα. Με πλήρωναν τρεις λίρες παραπάνω σε σχέση με τις δουλειές μπαλέτου».

Η καριέρα της ως ηθοποιού ξεκίνησε με την εκπαιδευτική ταινία Nederlands in zeven lessen (Ολλανδικά σε επτά μαθήματα). Έπειτα εμφανίστηκε σε μουσικές παραστάσεις όπως το High Button Shoes και το Sauce Piquante. Ο πρώτος της ρόλος στον κινηματογράφο ήταν στη βρετανική ταινία One Wild Oat όπου και υποδύθηκε μια ρεσεψιονίστ. Έπαιξε αρκετούς μικρούς ρόλους στις ταινίες Young Wives’ Tale, Laughter in Paradise, Η συμμορία των εντιμότατων (The Lavender Hill Mob) και Monte Carlo Baby. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Monte Carlo Baby η Χέπμπορν επιλέχτηκε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του Μπρόντγουεϊ με τίτλο Gigi που έκανε πρεμιέρα στις 24 Νοεμβρίου 1951 στο Θέατρο Φούλτον και διήρκεσε για 219 παραστάσεις. Η συγγραφέας Σιντονί–Γκαμπριέλ Κολέτ την πρώτη στιγμή που την είδε αναφώνησε: «voilà! Να η Gigi μας!». Κέρδισε ένα Βραβείο Theatre World για το ντεμπούτο της που παιζόταν με επιτυχία για έξι μήνες.

Η πρώτη αξιοπρόσεκτη εμφάνισή τη στον κινηματογράφο ήταν το 1952 στην ταινία Σκιές στην ομίχλη (Secret People) όπου και υποδύθηκε μια σπουδαία μπαλαρίνα. Όπως ήταν φυσικό η Χέπμπορν έκανε η ίδια όλα τα χορευτικά που απαιτούνταν. Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος και μάλιστα σε αμερικανική ταινία ήταν μαζί με τον Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday). Οι παραγωγοί αρχικά ήθελαν την Ελίζαμπεθ Τέιλορ για τον ρόλο, αλλά ο σκηνοθέτης Γουίλιαμ Γουάιλερ εντυπωσιάστηκε τόσο με το δοκιμαστικό της Χέπμπορν (η κάμερα συνέχισε να γράφει και το υλικό που δείχνει τη Χέπμπορν να απαντά σε ερωτήσεις, χωρίς να γνωρίζει πως η συνομιλία καταγραφόταν, δείχνει το ταλέντο της), και την επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Γουάιλερ είπε, «Είχε όλα όσα έψαχνα: Γοητεία, αθωότητα και ταλέντο. Ήταν επίσης πολύ αστεία. Ήταν απολύτως μαγευτική, και είπαμε, “Αυτό είναι το κορίτσι!”».

Η ταινία επρόκειτο να έχει το όνομα του Γκρέγκορι Πεκ πάνω από τον τίτλο με μεγάλα γράμματα, αναγράφοντας «παρουσιάζοντας την Όντρει Χέπμπορν» από κάτω. Όταν τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν, ο Πεκ κάλεσε τον ατζέντη του και, προβλέποντας σωστά πως η Χέπμπορν θα κέρδιζε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, ζήτησε να αλλαχτεί η συμφωνία και να γραφτεί το όνομα της ηθοποιού επίσης πάνω από τον τίτλο και σε ίδια γραμματοσειρά με τη δική του. Η Χέπμπορν και ο Πεκ έγιναν φίλοι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, και φήμες τους ήθελαν να αναπτύσσουν ειδύλλιο. Και οι δύο το αρνήθηκαν. Η Χέπμπορν, ωστόσο, προσέθεσε, «για να πούμε την αλήθεια, πρέπει να είσαι και λίγο ερωτευμένη με το συμπρωταγωνιστή σου, και το αντίστροφο. Αν πρόκειται να απεικονίσεις την αγάπη, πρέπει να την αισθάνεσαι. Δεν μπορείς να το κάνεις με άλλο τρόπο. Μα δεν το μεταφέρεις εκτός πλατό». Εξαιτίας της άμεσης δημοσιότητας που της έφερε η ταινία Διακοπές στη Ρώμη, η εικόνα της Χέπμπορν τοποθετήθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού TIME στις 7 Σεπτεμβρίου 1953.

Η ερμηνεία της Χέπμπορν δέχτηκε πολύ καλές κριτικές. Ο Α.Χ. Γουέιλερ τόνισε στους New York Times, «Παρόλο που δεν είναι ακριβώς πρωτοεμφανιζόμενη στις ταινίες, η Όντρει Χέπμπορν, η Βρετανίδα ηθοποιός που πρωταγωνίστησε για πρώτη φορά με τον ρόλο της πριγκίπισσας Άννας, έχει μια λεπτή και ποθητή ομορφιά εξωτικού, εναλλασσόμενα βασιλική και παιδική ενώ εκτιμά βαθιά τις καινούριες και απλές απολαύσεις και την αγάπη. Παρόλο που χαμογελά με θάρρος αναγνωρίζοντας το τέλος αυτής της σχέσης, παραμένει μια μοναχική φιγούρα άξια οίκτου που αντιμετωπίζει ένα ζοφερό μέλλον». Η Χέπμπορν αργότερα δήλωσε πως το Διακοπές στη Ρώμη υπήρξε η αγαπημένη της ταινία, γιατί ήταν αυτή που την έκανε σταρ.

Μετά από γυρίσματα τεσσάρων μηνών για την ταινία αυτή, η Χέπμπορν επέστρεψε στη Νέα Υόρκη και για οχτώ μήνες έδινε παραστάσεις με το Gigi. Το έργο ανέβηκε στο Λος Άντζελες και το Σαν Φρανσίσκο τον τελευταίο του μήνα. Στη Χέπμπορν δόθηκε ένα συμβόλαιο για επτά ταινίες με την Paramount με δώδεκα μήνες ανάμεσα στα γυρίσματα για τη δουλειά της στο σανίδι.

Η Σίρλεϊ Μακ Λέιν και η Όντρει Χέπμπορν στην ταινία Οι ψίθυροι (1961).

Μετά το Διακοπές στη Ρώμη εμφανίστηκε στην ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ με τίτλο Γλυκιά μου Σαμπρίνα στο πλευρό των Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Γουίλιαμ Χόλντεν. Εστάλη στον σχεδιαστή υψηλής ραπτικής Ουμπέρ ντε Ζιβανσί για να αποφασίσουν για τη γκαρνταρόμπα της. Όταν του ανακοίνωσαν πως «η δεσποινίς Χέπμπορν» επρόκειτο να τον επισκεφτεί, ο Ζιβανσί περίμενε να δει την Κάθριν. Δεν απογοητεύτηκε με την Όντρεϊ, ωστόσο, και έγιναν διά βίου φίλοι και συνεργάτες. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για τη Γλυκιά μου Σαμπρίνα, οι Χέπμπορν και Χόλντεν ερωτεύτηκαν και εκείνη τότε ήλπισε πως θα παντρευόταν και θα έκαναν παιδιά. Χάλασε όμως τη σχέση όταν ο Χόλντεν της αποκάλυψε πως είχε κάνει αγγειεκτομή.

Το 1954, η Όντρεϊ επέστρεψε στο θέατρο για να υποδυθεί μια νύμφη του νερού στο έργο Οντίν στο πλάι του Μελ Φερέρ, τον οποίο και παντρεύτηκε αργότερα μες τη χρονιά. Κατά τη διάρκεια των παραστάσεων, η Χέπμπορν τιμήθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα και το Βραβείο Όσκαρ για την ταινία Διακοπές στη Ρώμη. Έξι εβδομάδες μετά το Όσκαρ, έλαβε το Βραβείο Τόνυ για την ερμηνεία της στο Οντίν. Η Χέπμπορν είναι μια από τις μόλις τρεις ηθοποιούς που έλαβαν το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου και το Βραβείο Τόνυ Καλύτερης Ηθοποιού την ίδια χρονιά (οι άλλες δύο είναι οι Σίρλεϊ Μπουθ και Έλεν Μπέρστιν).

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η Χέπμπορν δεν ήταν απλά μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου, αλλά και πρότυπο κομψότητας. Η αίσθηση του σικ που διέθετε θαυμάστηκε και αποτέλεσε αντικείμενο μίμησης ευρέως. Το 1955, βραβεύτηκε με τη Χρυσή Σφαίρα – World Film Favorite Female.

Αποτελώντας πλέον μια από τις δημοφιλέστερες ηθοποιούς, η Όντρεϊ Χέπμπορν συμπρωταγωνίστησε με πολλούς μεγάλους άνδρες ηθοποιούς όπως ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στο Γλυκιά μου Σαμπρίνα, ο Φρεντ Αστέρ στο Αστείο μουτράκι (Funny Face), ο Μωρίς Σεβαλιέ και ο Γκάρι Κούπερ στο Αριάν (Love in the Afternoon), ο Τζορτζ Πέπαρντ στο Πρόγευμα στο Τίφανις (Breakfast at Tiffany’s), ο Κάρι Γκραντ στο Ραντεβού στο Παρίσι (Charade), ο Ρεξ Χάρισον στο Ωραία μου κυρία (My Fair Lady), ο Πίτερ Ο’ Τουλ στο Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια (How to Steal a Million), ο Άλμπερτ Φίνεϊ στο Δύο για τον δρόμο (Two for the Road) και ο Σον Κόνερι στο Το ρόδο και το βέλος (Robin and Marian). Πολλοί από αυτούς τους άνδρες ήρθαν κοντά της. Ο Ρεξ Χάρισον αποκαλούσε την Όντρεϊ αγαπημένη του παρτενέρ, ο Κάρι Γκραντ λάτρευε να την πειράζει και μάλιστα κάποτε είπε: «Το μόνο που θέλω για τα Χριστούγεννα είναι μια φωτογραφία ακόμη με την Όντρεϊ Χέπμπορν». Ο Γκρέγκορι Πεκ έγινε διά βίου φίλος της. Μετά το θάνατό της, ο Πεκ με δάκρυα στα μάτια απήγγειλε μπροστά στην κάμερα το αγαπημένο της ποίημα, «Ατελείωτη Αγάπη» του Rabindranath Tagore. Μερικοί πιστεύουν ότι ο Μπόγκαρτ και η Χέπμπορν δεν τα πήγαιναν καλά, μα αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο Μπόγκαρτ τα πήγαινε καλά μαζί της όσο κανείς άλλος στο πλατό. Αργότερα η Χέπμπορν είπε: «Καμιά φορά είναι οι λεγόμενοι “σκληροί άντρες” που τελικά είναι οι πιο στοργικοί, όπως υπήρξε ο Μπόγκι μαζί μου».

Το «Αστείο Μουτράκι» (Funny Face) του 1957 ήταν μια από τις διασκεδαστικότερες ταινίες για τη Χέπμπορν γιατί χόρεψε μαζί με τον Φρεντ Αστέρ. Από την άλλη η ταινία του 1959 Η ιστορία μιας μοναχής (The Nun’s Story) ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για εκείνη. Το Films in Review υποστήριξε πως, «η ερμηνεία της θα κάνει να σιωπήσουν για πάντα αυτοί που την θεωρούν λιγότερο ηθοποιό και περισσότερο σύμβολο του σοφιστικέ παιδιού/γυναίκας. Η ερμηνεία της αδελφής Λουκ είναι μια από τις μεγαλύτερες στη μεγάλη οθόνη».

Η Χόλυ Γκολάιτλι της Χέπμπορν στην ταινία του 1961 Πρόγευμα στο Τίφανις (Breakfast at Tiffany’s) έγινε ένα χαρακτήρας σύμβολο του αμερικανικού σινεμά για τον 20ό αιώνα. Αποκάλεσε τον ρόλο «τον πιο τζαζ της ζωής μου»[24]. Όταν ρωτήθηκε για την πρόκληση του ρόλου, απάντησε, «Είμαι εσωστρεφής. Το να υποδυθώ ένα εξωστρεφές κορίτσι ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έκανα ποτέ». Στην ταινία φορούσε μοδάτα ρούχα που σχεδίασε η ίδια από κοινού με τον Ζιβανσί και προσέθεσε ξανθιές ανταύγειες στα καστανά μαλλιά της, εμφάνιση που διατήρησε και εκτός οθόνης.

Η Χέπμπορν έτσι καθιερώθηκε ως μια από τις δημοφιλέστερες σταρ του Χόλιγουντ. Η Μέριλιν Μονρόε δεν ήταν η μόνη που τραγούδησε "Happy Birthday, Mr. President" στον Πρόεδρο Τζον Κέννεντυ στα γενέθλιά του. Στα επόμενα (και τελευταία) γενέθλιά του στις 29 Μαΐου 1963, η Χέπμπορν, η αγαπημένη ηθοποιός του προέδρου, του τραγούδησε "Happy Birthday, dear Jack".

Η ηθοποιός στην ταινία Ραντεβού στο Παρίσι (1963).

Το 1963 η Χέπμπορν πρωταγωνίστησε στην ταινία Ραντεβού στο Παρίσι, την πρώτη και τελευταία ταινία της με τον Κάρι Γκραντ, ο οποίος είχε στο παρελθόν αποσυρθεί από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους των ταινιών Διακοπές στη Ρώμη και Σαμπρίνα. Το 1964, η Χέπμπορν έπαιξε στην ταινία Ωραία μου κυρία (My Fair Lady) που θεωρήθηκε για την εποχή η περισσότερο αναμενόμενη ταινία μετά το Όσα παίρνει ο άνεμος. Η Χέπμπορν έλαβε το ρόλο της Ελάιζα Ντούλιτλ αντί για την τότε άσημη Τζούλι Άντριους, που είχε υποδυθεί πρώτη το ρόλο στο Μπρόντγουεϊ. Η απόφαση αυτή πάρθηκε πριν την επιλογή της Χέπμπορν για το ρόλο. Η τελευταία αρχικά τον αρνήθηκε και πρότεινε στον Τζακ Γουόρνερ να τον δώσει στην Άντριους, αλλά όταν την ενημέρωσαν πως θα ήταν εκείνη ή η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, που επίσης ήταν υποψήφια για το ρόλο, τον δέχτηκε. Σύμφωνα με ένα άρθρο στο περιοδικό Soundstage «όλοι συμφώνησαν πως, αν δεν συμμετείχε η Τζούλι Άντριους στην ταινία, η Όντρει Χέπμπορν ήταν τέλεια επιλογή». Η Τζούλι Άντριους είχε να ολοκληρώσει την ταινία Μαίρη Πόπινς, που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με το Ωραία μου κυρία. Η Χέπμπορν ηχογράφησε τραγούδια για το ρόλο, αλλά τελικά ανακάλυψε πως μια επαγγελματίας τραγουδίστρια, η Μάρνι Νίξον ντούμπλαρε όλα της τα τραγούδια. Έφυγε από το πλατό μόλις έμαθε τα νέα, αλλά επέστρεψε νωρίς το επόμενο πρωί για να ζητήσει συγγνώμη για τη συμπεριφορά της. Υλικό από τα αρχικά φωνητικά της Χέπμπορν υπάρχει μέχρι τις μέρες μας και συμπεριλήφθηκε σε ντοκιμαντέρ και στο DVD της ταινίας, αν και μέχρι σήμερα, μόνο τα φωνητικά της Νίξον κυκλοφόρησαν σε δίσκο βινυλίου και CD. Κάποια από τα αρχικά της φωνητικά διατηρήθηκαν στην ταινία, όπως το «Just You Wait» και κομμάτια από το «I Could Have Danced All Night». Όταν ρωτήθηκε για το ντουμπλάρισμα μιας ηθοποιού με τόσο χαρακτηριστικό τόνο στη φωνή, η Χέπμπορν σκυθρώπιασε και είπε: «Φαινόταν, έτσι δεν είναι; Και μετά ήταν ο Ρεξ, που ηχογράφησε όλα του τραγούδια ενώ έπαιζε... την επόμενη φορά». Μετά δάγκωσε τα χείλη για να μην συνεχίσει. Πέρα από το θέμα αυτό, πολλοί κριτικοί συμφώνησαν πως η ερμηνεία της ήταν εξαίσια.

Οι αντιγνωμίες γύρω από την επιλογή της Χέπμπορν στο καστ έφτασαν στο απόγειό τους στην απονομή των Βραβείων Όσκαρ για την σεζόν 1964-65, οπότε και η Χέπμπορν δεν έλαβε υποψηφιότητα καλύτερης ηθοποιού, ενώ η Άντριους ναι. Τα μίντια προσπάθησαν να προβάλλουν αυτή την αντιπαλότητα καθώς πλησίαζε η τελετή, παρόλο που και οι δύο γυναίκες αρνήθηκαν πως διατηρούσαν άσχημα αισθήματα η μία για την άλλη. Τελικά η Άντριους κέρδισε το βραβείο.

Η ταινία Δύο για τον δρόμο (Two for the Road) ήταν μια καινοτόμος ταινία με θέμα το διαζύγιο. Ο σκηνοθέτης Στάνλεϊ Ντόνεν είπε πως η Χέπμπορν ήταν περισσότερο ελεύθερη και χαρούμενη από κάθε άλλη φορά, και το απέδωσε στον Άλμπερτ Φίνεϊ. Η ταινία Περίμενε μέχρι να νυχτώσει (Wait Until Dark) ήταν δύσκολη ταινία. Ήταν μια ταινία τρόμου όπου η Χέπμπορν υποδυόταν μια τυφλή γυναίκα την οποία και τρομοκρατούσαν. Επιπροσθέτως, παραγωγός ήταν ο Μελ Φερέρ και τα γυρίσματα έγιναν ενώ το ζευγάρι έπαιρνε διαζύγιο. Η Χέπμπορν λέγεται πως έχασε πολλά κιλά λόγω άγχους. Από την άλλη, βρήκε το συμπρωταγωνιστή της Ρίτσαρντ Κρένα πολύ αστείο, και γελούσε πολύ παρέα με τον σκηνοθέτη Τέρενς Γιανγκ. Η ερμηνεία της προτάθηκε για Όσκαρ.

Από το 1967 και μετά, έπειτα από δεκαπέντε ιδιαίτερα επιτυχημένα χρόνια στον κινηματογράφο, η Χέπμπορν έπαιζε μόνο περιστασιακά. Μετά το διαζύγιό της από τον Φερέρ παντρεύτηκε τον Ιταλό ψυχίατρο δρ Αντρέα Ντότι και απέκτησε ένα δεύτερο γιο μετά από μια δύσκολη εγκυμοσύνη που απαίτησε σχεδόν συνεχή παραμονή στο κρεβάτι. Μετά το χωρισμό της με τον Ντότι, αποπειράθηκε μια επιστροφή, συμπρωταγωνιστώντας με τον Σον Κόνερι στην ταινία εποχής Το ρόδο και το βέλος (Robin and Marian) το 1976, που είχε σχετική επιτυχία. Ειπώθηκε πως απέρριψε ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της μιας πρώην μπαλαρίνας στην ταινία Η κρίσιμη καμπή (The Turning Point). Τελικά ο ρόλος δόθηκε στην Αν Μπάνκροφτ. Η Χέπμπορν επέστρεψε τελικά στο σινεμά το 1979, πρωταγωνιστώντας στο Γραμμή αίματος (Bloodline) του Σίντνεϋ Σέλντον. Ο συγγραφέας διασκεύασε το μυθιστόρημά του όταν επρόκειτο να μεταφερθεί στον κινηματογράφο, κάνοντας τον χαρακτήρα της μεγαλύτερο σε ηλικία για να ταιριάζει στη δική της. Η ταινία στέφθηκε με αποτυχία τόσο στο box office όσο και στις κριτικές.

Ο τελευταίος πρωταγωνιστικός ρόλος της Χέπμπορν σε κινηματογραφική ταινία ήταν με τον Μπεν Γκαζάρα στην κωμωδία Όλοι έσκασαν στα γέλια (They All Laughed) σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπογκντάνοβιτς. Η ταινία επισκιάστηκε από τη δολοφονία ενός από τα αστέρια που συμμετείχαν, της φίλης του Μπογκντάνοβιτς, Ντόροθυ Στράτεν. Κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο της τελευταίας μα σε περιορισμένες προβολές. Το 1987, εμφανίστηκε με τον Ρόμπερτ Βάγκνερ σε μια τηλεταινία, το Ανάμεσα σε κλέφτες (Love Among Thieves) που δανειζόταν στοιχεία από παλαιότερες ταινίες της ηθοποιού. Η τηλεταινία ήταν μέτρια επιτυχημένη, ενώ η Χέπμπορν είπε πως συμμετείχε απλώς για την προσωπική της ευχαρίστηση.

Η τελευταία εμφάνιση της Χέπμπορν, ένα καμεό πέρασμα, ήταν ένας άγγελος στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ Για πάντα (Always) το 1988. Τους τελευταίους μήνες της ζωής της, η Χέπμπορν ολοκλήρωσε δύο σχέδια: παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Gardens of the World with Audrey Hepburn, που έκανε πρεμιέρα στο κανάλι PBS τη μέρα του θανάτου της, και ηχογράφησε ένα άλμπουμ αφήγησης, το «Audrey Hepburn's Enchanted Tales», με αναγνώσεις κλασικών ιστοριών για παιδιά, με το οποίο κέρδισε μετά θάνατον το Βραβείο Γκράμι για το Καλύτερο Αφηγηματικό Άλμπουμ για Παιδιά.

Η ηθοποιός απέκτησε το δικό της αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ, στην 1652 Vine Street.

Η Όντρεϊ Χέπμπορν με τον ηθοποιό Κάρι Γκραντ στην ταινία Ραντεβού στο Παρίσι (1963).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 αρραβωνιάστηκε το νεαρό Τζέιμς Χάνσεν[27]. Το αποκαλούσε «έρωτα με την πρώτη ματιά», ωστόσο, μετά την πρόβα νυφικού και τον ορισμό της ημερομηνίας, αποφάσισε πως ο γάμος δεν είχε μέλλον, εξαιτίας των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων που θα τους κρατούσαν μακριά για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Η Χέπμπορν έκανε δύο γάμους, πρώτα με τον Αμερικανό Μελ Φερέρ και κατόπιν με τον Ιταλό γιατρό Αντρέα Ντότι. Με τον καθένα τους απέκτησε από έναν γιο – τον Σον με τον Φερέρ το 1960, και τον Λούκα το 1970 από τον Ντότι. Νονός του μεγαλύτερου είναι ο συγγραφέας Ά.Τζόζεφ Κρόνιν, που έμενε κοντά στη Χέπμπορν στη Λουκέρνη.

Η Χέπμπορν συνάντησε τον Φερέρ σε ένα πάρτι του Γκρέγκορι Πεκ. Τον είχε δει στην ταινία Λιλή και την αιχμαλώτισε η ερμηνεία του. Ο Φερέρ κατόπιν της έστειλε το σενάριο για το έργο Οντίν και η Χέπμπορν δέχτηκε τον ρόλο. Οι πρόβες ξεκίνησαν το Ιανουάριο του 1954 και οι δυο τους παντρεύτηκαν στις 24 Σεπτεμβρίου. Η Χέπμπορν υποστήριξε πως ήταν αχώριστοι και πολύ ευτυχισμένοι μαζί, παρά την εμμονή των σκανδαλοθηρικών εντύπων που προέβλεπαν πως ο γάμος θα είχε ημερομηνία λήξης. Ωστόσο παραδέχτηκε πως εκείνος ήταν κυκλοθυμικός[31]. Σύμφωνα με τις φήμες ο Φερέρ ήθελε υπερβολικά να την ελέγχει. Ο Γουίλιαμ Χόλντεν είχε δηλώσει: «Πιστεύω πως η Όντρεϊ επιτρέπει στο Μελ να νομίζει πως την επηρεάζει».

Η Χέπμπορν απέβαλε δύο φορές, με την πρώτη να λαμβάνει χώρα το Μάρτη του 1955. Το 1959, στα γυρίσματα της ταινίας Οι ασυγχώρητοι (The Unforgiven), έσπασε την πλάτη της όταν πέφτοντας από άλογο χτύπησε σε πέτρα. Πέρασε εβδομάδες στο νοσοκομείο και αργότερα απέβαλε, γεγονός που αποδόθηκε σε σωματική και ψυχολογική πίεση. Ενώ ξεκουραζόταν στο σπίτι, ο Μελ της έφερε το ελάφι από την ταινία Η κόρη της ζούγκλας (Green Mansions) για να το κρατήσει σαν κατοικίδιο. Το ονόμασαν Ιπ, υποκοριστικό του Πίπιν. Το 1965, απέβαλε για δεύτερη φορά. Η Χέπμπορν ήταν πολύ πιο προσεκτική όταν ήταν έγκυος στον Λούκα το 1969. Ξεκουραζόταν για μήνες και περνούσε τον καιρό της ζωγραφίζοντας προτού γεννήσει τελικά με καισαρική. Τέλος απέβαλε ακόμη μια φορά, το 1974. Η Χέπμπορν είναι διάσημη για το ποίημα «Time Tested Beauty Tips», το οποίο και συνήθιζε να λέει στους γιους της. Το ποίημα περιλαμβάνει στίχους όπως: «Για όμορφα μαλλιά, άφηνε ένα παιδί να περνά ανάμεσά τους τα δάχτυλά του μια φορά τη μέρα» και «Για μια κομψή σιλουέτα, μοιράσου το φαγητό σου με τους πεινασμένους». Το ποίημα αποδίδεται συχνά σε εκείνη, ωστόσο στην πραγματικότητα γράφτηκε από τον Σαμ Λέβενσον.

Η Χέπμπορν είχε αρκετά κατοικίδια, ανάμεσα στα οποία ήταν ένα Γιορκσάιρ τεριέ που λεγόταν Mr. Famous και το οποίο πέθανε όταν το χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Για να της φτιάξει το κέφι ο Φερέρ της χάρισε ένα άλλο Γιόρκσαϊρ με το όνομα Assam of Assam. Επίσης κράτησε τον Ιπ. Έφτιαξαν για αυτόν ένα κρεβάτι από μια μπανιέρα. Ο Σον Φερέρ είχε ένα κόκερ σπάνιελ με το όνομα Κόκι. Σε μεγαλύτερη ηλικία, η Χέπμπορν είχε δύο τεριέ Τζακ Ράσελ.

Ο γάμος της με τον Φερέρ κράτησε 14 χρόνια, μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1968. Σύμφωνα με τον γιο τους η Χέπμπορν διατήρησε τον γάμο για πάρα πολύ. Τα τελευταία χρόνια του γάμου, ο Φερέρ σύμφωνα με τις φήμες βρήκε ερωμένη, ενώ η Χέπμπορν ειπώθηκε πως είχε δεσμό με τον νεότερο συμπρωταγωνιστή της στο Δύο για τον δρόμο, Άλμπερτ Φίνεϊ. Διέψευσε τις φήμες, αλλά ο σκηνοθέτης Στάνλεϋ Ντόνεν είπε ρίχνοντας λάδι στη φωτιά: «με τον Άλμπερτ Φίνεϊ ήταν μια διαφορετική γυναίκα. Αυτή και ο Άλμπι είχαν κάτι υπέροχο, ήταν σαν ζευγάρι από παιδιά. Όταν ο Μελ απουσίαζε από το πλατό, έλαμπαν. Όταν ο Μελ ήταν εκεί, ήταν αστείο. Η Όντρεϊ και ο Άλμπι φέρονταν επίσημα και με αμηχανία». Το ζευγάρι χώρισε προτού πάρει διαζύγιο. Αυτή την περίοδο η Χέπμπορν έχασε βάρος. Γνώρισε τον Ιταλό ψυχίατρο Αντρέα Ντότι σε μια κρουαζιέρα και τον ερωτεύτηκε σε μια εκδρομή σε κάποια ελληνικά ερείπια. Πίστευε πως θα αποκτούσε πολλά παιδιά, και ίσως πως θα σταματούσε να δουλεύει. Παντρεύτηκαν στις 18 Ιανουαρίου 1969. Αν και ο Ντότι αγαπούσε τη Χέπμπορν και ήταν συμπαθής στον Σον, που τον θεωρούσε αστείο, ο Ντότι διατηρούσε δεσμούς με νεότερες γυναίκες. Ο γάμος κράτησε 13 χρόνια και τελείωσε το 1982, όταν ο Σον και ο Λούκα ήταν αρκετά μεγάλοι για να τα καταφέρουν σε μια ζωή με μια ανύπαντρη μητέρα. Παρόλο που η Χέπμπορν είχε διακόψει κάθε επαφή με τον Φερέρ (του μίλησε μονάχα δύο φορές στο υπόλοιπο της ζωής της, στην αποφοίτηση του Σον και στον πρώτο του γάμο), κράτησε επαφή με τον Ντότι για το καλό του Λούκα.

Την περίοδο που πέθανε, η Χέπμπορν είχε δεσμό με τον Ρόμπερτ Γουόλντερς, έναν όμορφο Ολλανδό ηθοποιό, χήρο της ηθοποιού Μερλ Όμπερον. Τον γνώρισε μέσω ενός φίλου, στα τελευταία χρόνια του γάμου της με τον Ντότι. Όταν το διαζύγιο οριστικοποιήθηκε, εκείνη και ο Γουόλτερς ξεκίνησαν την κοινή τους ζωή, παρόλο που δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Το 1989, μετά από εννέα χρόνια μαζί του, τα αποκάλεσε τα πιο ευτυχισμένα της ζωής της. «Μου πήρε πολύ καιρό», είπε σε μια συνέντευξη με τη Μπάρμπαρα Γουόλτερς. Η δημοσιογράφος τη ρώτησε γιατί δεν παντρεύτηκαν. Η Χέπμπορν απάντησε πως είχαν παντρευτεί αλλά όχι επισήμως. Σχεδίαζαν μαζί τα ταξίδια για τη UNICEF. Σε καθένα από τους λόγους της, εκείνος παρακολουθούσε και καμιά φορά δάκρυζε.

Σύντομα μετά το τέλος της καριέρας της στον κινηματογράφο, η Χέπμπορν ανακηρύχθηκε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως του Οργάνωσης για τα Παιδιά των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Children’s Fund / UNICEF). Ευγνώμων για την καλή της τύχη να επιβιώσει της γερμανικής κατοχής ως παιδί, αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της για τη βοήθεια παιδιών σε φτωχές χώρες. Στα ταξίδια της τη διευκόλυνε η ευρεία γνώση της σε ξένες γλώσσες: γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά, ολλανδικά και ισπανικά.

Παρόλο που είχε συνεργαστεί με τη UNICEF και τη δεκαετία του 1950, ξεκινώντας το 1954 με παρουσιάσεις στο ραδιόφωνο, τώρα αφιερώθηκε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Αυτοί που ήταν κοντά της λένε πως η σκέψη του θανάτου πάμφτωχων αβοήθητων παιδιών την απορρόφησε εντελώς. Η πρώτη της αποστολή ήταν στην Αιθιοπία το 1988. Επισκέφτηκε ένα ορφανοτροφείο στο Μεκ’ελε που φιλοξενούσε 500 παιδιά που λιμοκτονούσαν, για τα οποία η UNICEF έστειλε φαγητό. Από το ταξίδι, είπε έπειτα, «Η καρδιά μου ράγισε. Αισθάνομαι απελπισία. Δεν αντέχω στην ιδέα πως δύο εκατομμύρια άνθρωποι είναι σε άμεσο κίνδυνο θανάτου από ασιτία, πολλοί από τους οποίους παιδιά, και όχι γιατί δεν υπάρχουν τόνοι φαγητού που απλά κάθονται στο βόρειο λιμάνι της Σόα. Δεν μπορεί να διανεμηθεί. Την περασμένη άνοιξη, ο Ερυθρός Σταυρός και οι εργάτες της UNICEF διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τις βόρειες επαρχίες γιατί συνέβαιναν ταυτόχρονα δύο εμφύλιοι πόλεμοι... Πήγα σε μια επαναστατημένη χώρα και είδα μητέρες με τα παιδιά τους που εργάστηκαν για δέκα μέρες, ακόμη και τρεις εβδομάδες, ψάχνοντας για φαγητό, εγκατεστημένοι στην έρημο σε κατασκηνώσεις όπου και ίσως πεθάνουν. Αποτρόπαιο. Αυτή η εικόνα είναι πολλή για να την αντέξω. “Τρίτος Κόσμος” είναι ένας όρος που δεν μου αρέσει πολύ, επειδή είμαστε όλοι ένας κόσμος. Θέλω οι άνθρωποι να γνωρίζουν πως το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας υποφέρει».

Παρόλο που πληγώθηκε από αυτά που είδε, η Χέπμπορν ακόμη ήταν γεμάτη ελπίδα. «Το να φροντίζεις παιδιά δεν έχει να κάνει τίποτα με την πολιτική. Πιστεύω πως ίσως με τον καιρό, αντί να υπάρχει πολιτικοποίηση της ανθρωπιστικής βοήθειας, θα έρθει εξανθρωπισμός της πολιτικής». «Όποιος δεν πιστεύει στα θαύματα δεν είναι ρεαλιστής. Είδα το θαύμα του νερού το οποίο η UNICEF βοήθησε να γίνει πραγματικότητα. Όπου για αιώνες οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια περπατούσαν μίλια για να φέρουν νερό, τώρα έχουν καθαρό πόσιμο νερό κοντά στα σπίτια τους. Το νερό είναι ζωή, και το καθαρό νερό τώρα σημαίνει υγεία για τα παιδιά αυτού του χωριού». «Οι άνθρωποι σε αυτούς τους τόπους δεν ξέρουν την Όντρεϊ Χέπμπορν, αλλά αναγνωρίζουν το όνομα UNICEF. Όταν βλέπουν UNICEF τα πρόσωπά τους φωτίζονται, γιατί ξέρουν πως κάτι συμβαίνει. Στο Σουδάν για παράδειγμα, ονόμασαν UNICEF μια αντλία νερού.

Το 1992, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζωρτζ Μπους της απένειμε το "Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας" ως αναγνώριση για της δουλειά της με τη UNICEF, και η Ακαδημία των Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών το "Βραβείο Ανθρωπισμού Τζιν Χέρσολτ" για τη συνεισφορά της στην ανθρωπότητα. Αυτό της δόθηκε μετά θάνατον και το παρέλαβε εκ μέρους της ο γιος της.

Το 2006, το Sustainable Style Foundation εγκαινίασε το "Style & Substance Award in Honor of Audrey Hepburn" για να αναγνωρίσει πρόσωπα υψηλού προφίλ που εργάζονται για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των παιδιών σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο δόθηκε στη Χέπμπορν μετά θάνατον και το έλαβε το Audrey Hepburn Children's Fund.

Θάνατος

Το 1992, όταν η Χέπμπορν επέστρεψε στην Ελβετία μετά το ταξίδι στη Σομαλία, άρχισε να νιώθει πόνους στην υπογάστρια περιοχή. Πήγε σε ειδικούς αλλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν ήταν ξεκάθαρα. Οπότε αποφάσισε να κάνει εξετάσεις κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Λος Άντζελες τον Οκτώβρη. Την 1 Νοεμβρίου οι γιατροί έκαναν λαπαροσκοπική επέμβαση και ανακάλυψαν καρκίνο στην περιοχή αυτή που είχε εξαπλωθεί από την σκωληκοειδή απόφυση. Είχε αναπτυχθεί αργά με το πέρασμα πολλών ετών, και κάνοντας μετάσταση δεν προξένησε όγκο, αλλά σαν λεπτό περίβλημα του λεπτού εντέρου. Οι γιατροί την εγχείρησαν και της έκαναν χημειοθεραπεία. Τα φάρμακα δεν ήταν αρκετά για να κάνουν τον πόνο να εξαφανιστεί, οπότε την 1 Δεκεμβρίου έκανε δεύτερη επέμβαση. Μετά από μια ώρα, ο γιατρός διέγνωσε πως ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί πάρα πολύ για να μπορέσει να αφαιρεθεί.

Καθώς η Χέπμπορν δεν θα μπορούσε να αντέξει μια πτήση με κανονικό αεροπλάνο, ο Ζιβανσί κανόνισε να της στείλει η Μπάνι Μέλλον το ιδιωτικό της τζετ στο Λος Άντζελες για να τη μεταφέρει στο σπίτι της στην Ελβετία. Η Μέλλον γέμισε την καμπίνα με λουλούδια. Η Όντρεϊ Χέπμπορν απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 1993 στο Tolochenaz της Ελβετίας και κηδεύτηκε εκεί. Ήταν εξήντα τριών ετών.

Η Όντρεϊ Χέπμπορν μέχρι σήμερα θεωρείται πρότυπο ομορφιάς και κομψότητας. Συχνά την αποκαλούσαν μια από τις ομορφότερες γυναίκες όλων των εποχών. Ο τρόπος ντυσίματός της παραμένει δημοφιλής ανάμεσα στο γυναικείο πληθυσμό. Αντίθετα με την εικόνα αυτή, και παρόλο που στη Χέπμπορν άρεσε η μόδα, δεν έδινε και τόση σημασία στο θέμα. Συχνά προτιμούσε απλό και άνετο ντύσιμο. Επίσης, ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό της ιδιαίτερα ελκυστικό. Σε μια συνέντευξη το 1959 είπε: «Μπορείς ακόμη και να πεις πως μισούσα τον εαυτό μου για κάποιες περιόδους. Ήμουν πολύ χοντρή, ή ίσως πολύ ψηλή, ή απλά πολύ άσχημη...»

Μέχρι σήμερα, μόνο μια βιογραφική ταινία που βασίστηκε στη ζωή της έχει γυριστεί. Η αμερικανική τηλεταινία του 2000 The Audrey Hepburn Story, παρουσίασε στο ρόλο της ηθοποιού την Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ. Η τελευταία ήταν επίσης συμπαραγωγός. Έλαβε κακές κριτικές εξαιτίας πολλών λαθών στα γεγονότα και της κακής ερμηνείας της Χιούιτ. Η ταινία τελείωνε με υλικό της πραγματικής Όντρεϊ Χέπμπορν, γυρισμένο κατά τη διάρκεια των τελευταίων αποστολών της για τη UNICEF. Η Έμμυ Ρόσουμ, σε έναν από τους πρώτους της κινηματογραφικούς ρόλους, υποδύθηκε τη Χέπμπορν σε προεφηβική ηλικία.

Το 2003, τα Ταχυδρομεία των ΗΠΑ εξέδωσαν ένα γραμματόσημο που την τιμούσε ως θρύλο του Χόλιγουντ και ανθρωπίστρια. Απεικονίζει ένα σκίτσο της βασισμένο σε διαφημιστική φωτογραφία για την ταινία Σαμπρίνα. Η Χέπμπορν είναι από τους λίγους μη-Αμερικανούς που τιμήθηκαν με αυτόν τον τρόπο.

Η εικόνα της Χέπμπορν χρησιμοποιείται ακόμη ευρέως σε διαφημιστικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο. Στην Ιαπωνία, μια σειρά από διαφημίσεις χρησιμοποίησαν μια συλλογή από χρωματισμένα και ψηφιακά επεξεργασμένα κλιπς της Χέπμπορν από το Διακοπές στη Ρώμη για την προώθηση μιας μάρκας τσαγιού. Στις ΗΠΑ, η Χέπμπορν εμφανίστηκε σε διαφημιστικό της εταιρίας Gap που προβαλλόταν από τις 7 Σεπτεμβρίου 2006 μέχρι τις 5 Οκτωβρίου 2006. Περιελάμβανε αποσπάσματα από χορευτικά της στο Εξυπνο μουτράκι.

Το «μικρό μαύρο φόρεμα» από την ταινία Πρόγευμα στο Τίφανις, σχεδιασμένο από τον Ζιβανσί, πωλήθηκε σε πλειστηριασμό του οίκου Christie’s στις 5 Δεκεμβρίου 2006 για £467.200 (περίπου $655.000), περίπου επτά φορές πάνω από την αρχική του τιμή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή που έχει ποτέ δοθεί για φόρεμα από ταινία. Τα έσοδα πήγαν σε φιλανθρωπικό ίδρυμα που βοηθά μη προνομιούχα παιδιά στην Ινδία.