Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

Πόσες φορές δεν μας έχει τύχει να μην πηγαίνει κάτι όπως θα θέλαμε ή όπως είχαμε αρχικά σχεδιάσει και να μας πιάνει μια απογοήτευση; Ακόμα περισσότερο, πόσες φορές δεν έχει τύχει σε κάποιον από εμάς να μην μένει μόνο στην απογοήτευση αλλά να προχωράει και στην παραίτηση. Όταν κάτι δεν βγαίνει όπως θα θέλαμε απλά το παρατάμε.  Σε εξαιρετικές δε περιπτώσεις έχει συμβεί κάποιος να ''αφήνεται'' τόσο πολύ σε αυτή την κατάσταση, να μην παραιτείται μόνο από αυτήν αλλά βαθμιαία να οδηγείται σε μία γενικότερη παραίτηση και εν τέλει να οδηγείται ακόμα και στην κατάθλιψη.

Έχουμε αναρωτηθεί όμως ποτέ αν αξίζει όλο αυτό; Για ποιους λόγους αφήνουμε τόσο πολύ τον εαυτό μας να πέσει; Γιατί, ενώ όταν ξεκινάμε κάτι έχουμε έναν ενθουσιασμό, όταν κάτι δεν πάει καλά, δεν έχουμε τον ενθουσιασμό να το παλέψουμε για να μας βγει; Γιατί δεν έχουμε τον ίδιο ενθουσιασμό, να θέσουμε νέους στόχους και να ξεκινήσουμε κάτι άλλο, κάτι εντελώς καινούριο και διαφορετικό; Γιατί να μην χρησιμοποιήσουμε την όποια εμπειρία αποκτήσαμε από κάποιο στραβοπάτημα, από κάποιο λαθάκι και να μην την μετατρέψουμε σε δύναμη, σε ''προϋπηρεσία'' για την επόμενη προσπάθειά μας; Δεν πειράζει αν προσπαθήσαμε για κάτι και αποτύχαμε. Πειράζει όμως, αν αυτό για το οποίο προσπαθήσαμε είναι η τελευταία επιτυχία της ζωής μας.

Ίσως γιατί τελικά, είναι πιο εύκολο να κλειστούμε στον εαυτό μας, να μείνουμε με την απογοήτευσή μας, παρά να σταθούμε στα πόδια μας, να καθαρίσουμε τη σκέψη μας από όσα έγιναν, να γυρίσουμε σελίδα και να ξεκινήσουμε από την αρχή. Ίσως γιατί, τελικά, για κάποιους φαντάζει αρκετά επώδυνο όλο αυτό. Για πολλούς είναι δύσκολο να μπουν στη διαδικασία, κυρίως γιατί αυτό που επικρατεί στο μυαλό τους είναι κάποια δυσλειτουργική πεποίθηση.  Όμως είναι πραγματικά έτσι; Ας το δούμε όλο αυτό λίγο διαφορετικά..

Σε μια τέτοια κατάσταση  κυριαρχεί μια εναλλαγή συναισθημάτων, αυτό της απογοήτευσης και αυτό της επιθυμίας για επανένταξη στην καθημερινότητα. Στο χέρι μας είναι να κάνουμε το θετικό συναίσθημα να υπερισχύσει του αρνητικού. Αν αφήσουμε στην άκρη την απογοήτευση, ακόμα και τον θυμό που μπορεί να νιώθουμε απέναντι στον εαυτό μας, ένα άκρως εγωιστικό συναίσθημα για την παρούσα κατάσταση, και αρχίσουμε να κάνουμε θετικές σκέψεις, τότε μόνο θετικά πράγματα θα συμβούν. Ακόμα και αν δεν φτάσουμε στο ζητούμενο θα έχουμε παρ' όλα κερδίσει σπουδαία πράγματα. Θα έχουμε ανακαλύψει νέες πτυχές του εαυτού μας, θα έχουμε αναθεωρήσει τον τρόπο σκέψης μας, θα έχουμε κερδίσει σε τόλμη και πίστη, αλλά όχι, ευτυχώς, σε έπαρση.  Είναι αλήθεια ότι η σκέψη μας δημιουργεί την πραγματικότητά μας, οπότε αν σπείρουμε θετικές σκέψεις τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι θα θερίσουμε αυτοπεποίθηση, αποδοχή του εαυτού μας πρωτίστως, αποδοχή από τους άλλους, αν και λίγη σημασία έχει αυτό, συνειδητότητα και τέλος μια ζωή γεμάτη ισορροπία.