Πέθανε στο σπίτι του στο Maui της Χαβάης, το Σάββατο. Ήταν 88.
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε από την Ebie McFarland, η οποία δεν έδωσε τα αίτια.
Από στρατιώτης σε τραγουδοποιό
Κατά κάποιο τρόπο, ο Kris Kristofferson ήταν ένας απίθανος υποψήφιος για καριέρα ως τραγουδοποιός της κάντρι και καλλιτέχνης ηχογράφησης. Λαμβάνοντας υπόψη το οικογενειακό του υπόβαθρο και την εκπαίδευσή του, φαινόταν προορισμένος να γίνει στρατιωτικός ή καθηγητής κολεγίου.
Ο Kristofferson ήταν γιος ενός στρατηγού της Πολεμικής Αεροπορίας και υπηρέτησε ως καπετάνιος και πιλότος ελικοπτέρου στον στρατό των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της θητείας του στην υπηρεσία. Ως υπότροφος της Ρόδου, σπούδασε λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αφού τελείωσε το προπτυχιακό του πτυχίο στο Pomona College στην Καλιφόρνια.
Δύο εβδομάδες πριν ο Kristofferson ήταν να αρχίσει να διδάσκει αγγλική λογοτεχνία στο West Point, ωστόσο, παραιτήθηκε από την αποστολή του και κατευθύνθηκε προς το Nashville, όπου κυνήγησε το όνειρό του να γίνει επαγγελματίας τραγουδοποιός. Βρήκε ενθάρρυνση από τον εκδότη Marijohn Wilkin στο Buckhorn Music νωρίς, και αργότερα από τον Fred Foster και τον Bob Beckham στο Combine Music. Όπως οι περισσότεροι μελωδοί του Νάσβιλ, πλήρωσε τα τέλη του δουλεύοντας με μερική απασχόληση, συμπεριλαμβανομένης αυτής του θυρωρού στα Columbia Studios. Ενώ ο Μπομπ Ντύλαν ηχογράφησε το διάσημο άλμπουμ του Blonde στο Blonde εκεί, ένας άγνωστος τότε Kristofferson σκούπιζε τα πατώματα και άδειαζε τασάκια.
Επιτυχία ως τραγουδοποιός
Όλο αυτό το διάστημα, ο Kristofferson έφτιαχνε ένα στυλ σύνθεσης τραγουδιών που αντλούσε έμπνευση από τους ρομαντικούς ποιητές, από τους λαϊκούς τραγουδιστές και ποιητές του Greenwich Village της Νέας Υόρκης και από τον Mickey Newbury, έναν συνάδελφο Τεξανό και στενό φίλο, ο οποίος ήταν επίσης τραγουδοποιός από το Νάσβιλ. Τα τραγούδια του Kristofferson άρχισαν να ενσωματώνουν όχι μόνο την αποξένωση που ένιωθαν πολλοί Αμερικανοί σε μια ταραγμένη εποχή κοινωνικών αλλαγών, αλλά και την υψηλή αξία που έδιναν στην προσωπική ελευθερία, τη συναισθηματική ειλικρίνεια και τη σεξουαλική ειλικρίνεια. Ως αποτέλεσμα, τα τραγούδια του βοήθησαν τους καλλιτέχνες της country να μιλήσουν στην εποχή και να κερδίσουν νέους θαυμαστές μικρούς και μεγάλους.
Ο Ρότζερ Μίλερ, για παράδειγμα, ηχογράφησε το "Me and Bobby McGee" του Kristofferson, κερδίζοντας μια επιτυχία # 12 στην χώρα το 1969. Την επόμενη χρονιά, ο Ray Price ανέβασε το "For the Good Times" του Kristofferson στην κορυφή των τσαρτ της χώρας και πέρασε στο pop charts, κορυφώνονται στο #11. Επίσης το 1970, ο Bobby Bare έσπασε το Top Ten της χώρας με το "Come Sundown" του Kristofferson.
Ένας από τους μουσικούς ήρωες του Kristofferson ήταν ο Johnny Cash, ο οποίος ενέπνευσε το τραγούδι του Kristofferson "The Pilgrim". Μετά από αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες να παρουσιάσει τον Cash το τραγούδι "Sunday Morning Coming Down", ο Kristofferson τελικά τράβηξε την προσοχή του πιλοτάροντας ένα ελικόπτερο και προσγειώνοντάς το στην πίσω αυλή του Cash. Το τραγούδι έγινε #1 κάντρι επιτυχία για το τραγούδι της χρονιάς του 1970 των Cash και του Country Music Association.
Το έτος 1971 αποδείχθηκε ακόμη πιο επιτυχημένο για τον Kristofferson. Η διασκευή του Sammi Smith του "Help Me Make It Through the Night", στο οποίο ο αφηγητής ενθαρρύνει ανοιχτά ένα one-night stand, ανέβηκε στην κορυφή των chart εκείνη τη χρονιά, κερδίζοντας στον Kristofferson ένα Grammy για το καλύτερο κάντρι τραγούδι. Επιπλέον, η ηχογράφηση του Smith κέρδισε ένα Grammy για την Καλύτερη φωνητική ερμηνεία της χώρας, για τη γυναίκα και ένα CMA για το σινγκλ της χρονιάς. Επίσης το 1971, μια ηχογράφηση του "Me and Bobby McGee" από τη ροκ σταρ Τζάνις Τζόπλιν έγινε #1 ποπ επιτυχία.
Εμπνευσμένοι από τη λογοτεχνική, αισθησιακή προσέγγιση του Kristofferson, άλλοι συγγραφείς ακολούθησαν τα βήματά του. «Ακούγοντας το «Me and Bobby McGee» του Kristofferson στο ραδιόφωνο και γνωρίζοντας ότι βγήκε από το Nashville έκανε το Nashville να φαίνεται πολύ πιο προσιτό σε μένα», είπε ο Guy Clark, γνωστός για τραγούδια όπως τα «LA Freeway» και «Desperadoes Waiting for a Train». για τη δική του μετακόμιση το 1971 από το Λος Άντζελες στο Νάσβιλ.
.jpg)
