Σαν σήμερα στη μουσική…21 Απριλίου

 1947: Ο Αμερικάνος punk-rock τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός Iggy Pop (James Newell Ostererg Jr) γεννήθηκε στο Μουσκεγκον του Μιτσιγκαν. Άλλαξε το όνομα του σε Iggy μετά την δημιουργία του πρώτου του γκρουπ που είχε την ονομασία The Iguanas. Από το 1968 έως το 1975 υπήρξε μέλος του συγκροτήματος The Stooges, οι οποίοι θεωρούνται από τους πρωτοπόρους της punk-rock. Στο διάστημα αυτό το συγκρότημα κυκλοφόρησε τρία στούντιο άλμπουμ. Εινια από τους πρώτους τραγουδιστές που επιχείρησαν το stage-dive. Υπήρξε επιρροή για πολλούς καλλιτέχνες όπως οι Joy Division, Nine Inch Nails, Nick Cave, Kurt Cobain, Jack White κ. α. Το 2003 ανακοινώθηκε η επανένωση των The Stooges για συναυλίες σε Αμερική και Ευρώπη και το 2007 κυκλοφορήσαν νέο άλμπουμ με τίτλο "The Weirdness". Στις 15 Μαρτίου του 2010, το όνομα του μαζί με των υπολοίπων μελών του συγκροτήματος The Stooges, γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Δημοφιλή τραγούδια του: "Lust for Life", "Candy", "The Passenger" κ. α.

1959: Ο Βρετανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, κιθαρίστας και ιδρυτής του Βρετανικού post-punk/new wave συγκροτήματος The Cure, Robert Smith (Robert James Smith) γεννήθηκε στο Μπλακμπουλ της Αγγλίας. Είναι από τους καλλιτέχνες που βοήθησαν στην γέννηση της gothic rock στις αρχές δεκαετίας του '80. Μαζί με τους Cure εκτιμάται πως έχει πουλήσει περισσότερα από τριάντα πέντε εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως. Δημοφιλή τραγούδια τους: "Boys Don' t Cry", "The Lovecats", "Lovesong", "Friday I' m in Love" κ. α.

1969: Η Janis Joplin και οι Kozmic Blues Band δινουν συναυλια για πρωτη φορα στο Royal Albetrt Hall του Λονδινου.

1970: Ένας από τους σημαντικότερους Αμερικάνους blues κιθαρίστες, ο Earl Hooker (Earl Zebedee Hooker 1929-1970) απεβίωσε σε ηλικία 41 ετών στο Σικάγο του Ιλινόις από φυματίωση. Ήταν δημοφιλής για την τεχνική slide με την οποία έπαιζε κιθάρα. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως οι Sonny Boy Williamson II, Muddy Waters, Albert Collins κ. α.

1973: Ο Alice Cooper και το άλμπουμ "Billion Dollar Babies" βρίσκονται στην κορυφή του Bilboard 200. Κυκλοφόρησε στην Αμερική στις 25 Φεβρουάριου του 1973. Δημοφιλή τραγούδια του αλμπουμ¨ "Let My Love Open the Door", "Rough Boys", και "A Little Is Enough".

1990: τη δεύτερη θέση του Bilboard Hot 100 βρίσκεται η Sinead O' Connor με την διασκευή της στο τραγούδι του Prince "Nothing Compares To You". Την πρώτη θέση, πριν τη διαδεχθεί η O' Connor, για μια ακόμα εβδομάδα έχει η Bonnie Raitt με το τραγούδι "Nick of Time".

2003: Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και πιανίστας Nina Simone (Eunice Kathleen Waymon 1933-2003) απεβίωσε σε ηλικία 70 ετών στο Carry-le-Rouet της Γαλλίας από καρκίνο. Θεωρείται μια από τις μεγάλες γυναικείες προσωπικότητες της jazz, blues και soul και από πολλούς χαρακτηρίστηκε και ως "η Μεγάλη Ιέρεια της Soul". Η ερμηνεία της ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές μιας και προσέγγιζε τα τραγούδια με ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν δηλώσει κατά καιρούς πως επηρεάστηκαν κατά κάποιο τρόπο από το έργο της, όπως οι John Lennon, Cat Stevens, Peter Gabriel, Mary J. Blige, Lauryn Hill, Alicia Keys κ. α. Ηχογράφησε πάνω από σαράντα άλμπουμ και τη θυμόμαστε από τραγούδια όπως τα "My Baby Just Cares For Me", "Feeling Good", "Sinnerman", "I Put a Spell on You", "Don' t Let Me Be Misunderstood" κ. α. Αρκετά από αυτά διασκευάστηκαν η τραγουδήθηκαν από τους Aretha Franklin, Janis Joplin, Marilyn Manson, David Bowie, The Animals, Muse κ. α.

2013: Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 53 χρόνων, η Chrissy Amphlett, τραγουδίστρια του συγκροτήματος «The Divinyls», που στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έγινε γνωστό σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο για την επιτυχία «I touch myself».

Ο σύζυγος της Amphlett, πρώην ντράμερ του συγκροτήματος, Charley Drayton, δήλωσε πως η δημοφιλής ερμηνεύτρια της ποπ μουσικής έπασχε από καρκίνο του μαστού, και σκλήρυνση κατά πλάκας. Σύμφωνα με πληροφορία που ο ίδιος έδωσε στον Τύπο, η Amphlett πέθανε στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη ενώ κοιμόταν. Στο πλευρό της βρισκόταν οι κοντινοί της φίλοι και η οικογένειά της.

Την θλίψη του για το θάνατο της καλλιτέχνιδας εξέφρασε, μεταξύ άλλων, και ο γνωστός ηθοποιός του Χόλυγουντ, Russell Crowe, o οποίος το 1988 πρωταγωνίστησε στο πλευρό της Amphlett σε τηλεοπτικό σόου της Αυστραλίας.«Αγαπημένη μου Chrissy, την τελευταία φορά που σε συνάντησα ήταν στους Βοτανικούς Κήπους, έτσι θα σε θυμάμαι...», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αυστραλός, βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός.

Το «I Touch Myself» των «Divinyls» κυκλοφόρησε το 1991 και έγινε νούμερο 1 επιτυχία στην Αυστραλία, ενώ έφτασε στη δέκατη θέση των charts στη Βρετανία και στην τέταρτη στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Heavy Metal είναι Κλασική μουσική!

Αναφερόμαστε συχνά στην κλασική μουσική ως ένα κορυφαίο μεν επίτευγμα μουσικής τέχνης, συνήθως όμως έχοντας στο μυαλό μας πως πρόκειται για ένα στυλ εξαιρετικά παρωχημένο και συχνά νωχελικό ή κουραστικό σε σχέση με τον σύγχρονο, ταχύτατο τρόπο ζωής μας και κατ' επέκταση έως αδιάφορο για τους περισσότερους εξ 'ημών. Πολλές όμως από τις δημιουργίες των κλασικών συνθετών δεν έχουν καμία σχέση με την ηρεμία που προαναφέρθηκε.

Οι κλασικοί συνθέτες, επηρεασμένοι από τον θάνατο και το σκοτάδι, δημιούργησαν μουσική με έντονα ηχοχρώματα και εναλλαγές, ελάσσονες μελωδίες και κλίμακες. Οι περισσότεροι από αυτούς έδρασαν από τις αρχές του 19ου αιώνα και μετά, δηλαδή, από την εποχή του Ρομαντισμού. Ο Ρομαντισμός εκδηλώθηκε στη μουσική, τη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα,  με τον Beethoven, να ηγείται της μετάβασης από την κλασική μουσική στη ρομαντική. Καθώς ο Beethoven άρχισε να χάνει την ακοή του, ξεκίνησε να δημιουργεί πιο σκοτεινά και πιο δυνατά κομμάτια, πιθανότατα ως αποτέλεσμα της ασθένειάς του αλλά και επηρεασμένος από τα γεγονότα και τις διεθνείς εξελίξεις των καιρών εκείνων. Παράλληλα δε, ως ο πρώτος μουσικός που ζει με αυτονομία από την μουσική του και αναγνωρίζεται για αυτό ακριβώς, αποκτά μια ελευθερία μεγαλύτερη των σύγχρονών του στο να εκφραστεί με νέα, απόλυτα προσωπικά στοιχεία και μουσικούς συσχετισμούς. Πολλοί τον αναφέρουν ως τον αρχικό metal head. Οι συνθέσεις του ξεκίνησαν να γίνονται όλο και πιο σκοτεινές μετά το 1808. 

Μερικά από τα μεγαλύτερα παραδείγματα είναι, φυσικά, η «συμφωνία αρ. 5», όπως και η «συμφωνία αρ. 7». Όμως και οι πιο πρώιμες συνθέσεις του, η «σονάτα αρ. 14» (γνωστή ως “Moonlight Sonata”) και ή η διάσημη παθητική σονάτα ήταν πιο σκοτεινές και με μεγαλύτερες εναλλαγές στη δυναμική αλλά και στις τονικότητες, από τις πρώτες του δημιουργίες.

Ο Ρομαντισμός, πηγαίνοντας κόντρα στις κλασικές έννοιες της τέχνης των προηγούμενων εποχών, θέτει ως στόχο το συναίσθημα. Καθώς ο Ρομαντισμός εξελισσόταν, δημιουργήθηκε ένα υποείδος. Ένας σκοτεινός ρομαντισμός.

Ο Σκοτεινός Ρομαντισμός, γνωστός και ως Goth, εξυμνούσε τη μελαγχολία, τον θάνατο και την τρέλα. Η γοητεία του Liszt με τον θάνατο εκφράστηκε σε μεγάλο βαθμό στη σύνθεσή του "ο χορός του Θανάτου". Αλλά και ο Wagner επινόησε τον όρο μουσικό δράμα για το έργο του. Η μουσική του ήταν άκρως συναισθηματική. Ένα παράδειγμα είναι το "Τριστάνος και Ιζόλδη". Άλλα παραδείγματα Σκοτεινού Ρομαντισμού αποτελούν οι Camille Saint-Saëns, ο Brahms, ακόμη και ο ίδιος ο Τσαϊκόφσκι σε πολλά από τα έργα του. Κι ας μην ξεχνάμε τoν Παγκανίνι που χαρακτηρίστηκε «Σατανιστής» εξαιτίας του βαθμού δυσκολίας που είχαν οι δημιουργίες του αλλά και των σκοτεινών μελωδικών γραμμών του.

Στις ήμερες μας, η Heavy Metal μουσική αντικατοπτρίζει επίσης τις έννοιες του σκότους, των ωμών συναισθημάτων, της αγωνίας, της τρέλας και της απογοήτευσης, που επίσης όμως αποτελούν τις θεμελιώδεις ιδέες του Ρομαντισμού με έμφαση στο Σκοτεινό Ρομαντισμό.

Οι μεγάλοι «Πατέρες» της Metal μουσικής είχαν, ως επί το πλείστον, κλασική εκπαίδευση. Ο Ritchie Blackmore, ιδρυτής των Deep Purple, ο Marty Friedman, ο βασικός κιθαρίστας των Megadeth, ο Eddie Van Halen, ιδρυτής των Van Halen όπως και πολλοί άλλοι. Ο Jason Becker έκανε τα πρώτα του βήματα στην Κλασική μουσική πριν ακολουθήσει την Metal ενώ η μουσική του φαίνεται πως πηγάζει από την Μαθηματική Μουσική του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.

Η Heavy Metal μουσική, όπως και ο Ρομαντισμός, «αγκάλιασε» τις πολύπλοκες μελωδίες και τον συνδυασμό των διαφορετικών φωνών. Τα φωνητικά δεν είναι πλέον η κορυφή, αλλά συνενώνεται με τους ήχους της κιθάρας, του μπάσου και των ντραμς, δημιουργώντας μια μουσική πολύπλευρη και πολυεπίπεδη. Στις πρώιμες δημιουργίες των Βlack Sabbath και των Led Zeppelin, δεν είναι σαφής ο διαχωρισμός των λέξεων γιατί η Heavy Metal απαιτεί την υποταγή της φωνής στο συνολικό ήχο της μπάντας.

Αλλά ακόμη και τα λυρικά θέματα είναι, επίσης, ένα καθοριστικό κριτήριο της Metal μουσικής. Η μουσική έχει σχεδιαστεί να αντικατοπτρίζει, με τη δυναμική και την ισχύ της, θέματα που μερικές φορές θεωρούνται ταμπού. Για την επίτευξη αυτής της λυρικής ατμόσφαιρας, ο τόνος και τα φωνητικά του τραγουδιστή, θεωρούνται, μερικές φορές, πιο σημαντικά από τους στίχους. Ένα παράδειγμα λυρικής μουσικής είναι το Paranoid των Black Sabbath, το Suicide Solution του Ozzy Osbourne ή επίσης και το Panic Attack από τους Dream Theatre.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο συσχετισμός της κλασικής όψιμης εποχής με την metal μουσική είναι απόλυτα λογικός και η πηγή από την οποία αντλούνται όλα τα θέματα, οι αφορμές, η μουσική «λογική» ακολουθία, αλλά και η χρήση των φωνών σε συνάρτηση με το λόγο, έχουν κοινές αφετηρίες. Η δε προϋπόθεση της metal σύνθεσης δε βρίσκεται πουθενά περισσότερο από όσο στην κλασική/μεταρομαντική φάση της Μουσικής και όσο βαθύτερη η γνώση και η εμπειρία των καλλιτεχνών της γύρω από την κλασική μουσική, τόσο πιο αυθεντικό και γνήσιο metal υλικό έχουν δημιουργήσει.

“Η γνήσια αυθεντική, πρώιμη αν μπορεί να ειπωθεί, φάση της metal μουσικής έχει πρωτίστως τις επιρροές της στον δεξιοτεχνικό και ηχητικό πλούτο και το βάθος της κλασικής περιόδου.”

Απόσπασμα από την εκπομπή Rock Vibes "Symphonic Rock" (20/04/22). Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή εδώ.