Η Ταυτότητα του Καρκίνου

Η Ταυτότητα του Καρκίνου

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Θεά: Μητέρα Θεά, ως μητέρα που διαρκώς γεννά

Κυβερνήτης: Σελήνη

Σύμβολο: Καρκίνος

Αρχέτυπο: Ο Ποιητής, Η Μητέρα

Σκοτεινή πλευρά: Η Κλώσα, το Αιώνιο Παιδί

Στοιχείο ή Τριπλότητα: Νερό

Ποιότητα ή Τετραπλότητα: Παρορμητικό

Πολικό ζώδιο: Αιγόκερως

Σημείο Σώματος: Στήθος, Στομάχι, Αδένες, Μήτρα, Ωάριο, Κύτταρο, Πέψη, Μνήμη

Ψυχισμός: Συγκίνηση, Συμπάθεια

Εποχή: Η εποχή που δένει ο καρπός

Μέταλλο: Άργυρος

Χρώμα: Αργυρόλευκο

Ημέρα Σελήνης: Δευτέρα

Δεκαήμερα: Σελήνης, Πλούτωνα (Άρη),Ποσειδώνα (Δία)

Μυθολογικό μοτίβο: Το καβούρι που δάγκωσε τον Ηρακλή καθώς πάλευε με τη Λερναία Ύδρα. Ιστορίες που σχετίζονται με θέματα Μεγάλης Μητρότητας.

Φύλο: Θηλυκό

Παγίδα: Ονειροπόληση, προσκόλληση στα επιθυμητά, Άρνηση Ενηλικίωσης

Κινητήρια δύναμη: Αισθάνομαι

Κίνητρο: Μοναδικότητα, Αυτοσυντήρηση

Μαθηματική Πράξη: Προσομοίωση

Πολύτιμοι λίθοι: Κοράλλι, Σεληνίτης, Όνυχας, Χαλαζίας, Μαργαρίτης, Χαλκηδόνιος, Μαργαριτάρι

Άλατα: Φθοριούχο Ασβέστιο, Φωσφορικό Ασβέστιο

Επαγγέλματα: 
Όλα τα επαγγέλματα βοήθειας, φροντίδας και κοινωνικής μέριμνας: Γιατροί, Νοσοκόμοι, Νηπιαγωγοί, Ψυχολόγοι κλπ. Επαγγέλματα Καλλιτεχνικά: Υποκριτική, Ποίηση, Μουσική, Συγγραφή, Λογοτεχνία, Ιστορία της Τέχνης. Οικογενειακές επιχειρήσεις, ομάδες διατήρησης τοπικών εθίμων, Πολιτικοί (στον τόπο τους) γαστρονομία, εργασία σε κοινότητες ή συνεταιρισμούς.

Ψυχολογία:
Είναι ρομαντικοί. Έχουν πρόσβαση στις εικόνες της ψυχής, τις οποίες λαμβάνουν μέσω ονείρων και εκφράζουν με καινούριες μορφές. Ενστικτώδεις αντιδράσεις, βασισμένες σε ασυνείδητες ανάγκες και συναισθήματα.

Αναπτύσσουν μεγάλη αποφασιστικότητα. Ποτέ δεν ακολουθούν τον ευθύ δρόμο, αλλά φθάνουν στο στόχο τους έμμεσα. Κοινωνικοί και τρυφεροί, έτοιμοι να προστατέψουν και να βοηθήσουν οποιαδήποτε στιγμή. Ονειροπόλοι. Ψυχολόγοι.

Έχουν ζωηρή φαντασία, δυνατά επηρεασμένη από το υποσυνείδητο. Μεγάλη ικανότητα να συναισθάνονται τις επιθυμίες και τις σκέψεις των άλλων. Με βαθιά κατανόηση όσων σχετίζονται με την ψυχή. Ικανότητα μεγάλων συναισθημάτων. Μεγάλη ανάγκη για ασφάλεια.

Τομέας Προβλημάτων: 

Φαινομενικά Ανιδιοτελείς Πράξεις, βασισμένες στο φόβο της Εγκατάλειψης. Ντροπαλοί, Ευαίσθητοι, Ευμετάβλητοι, Κυκλοθυμικοί, Ανίκανοι να αποχωριστούν, Φοβισμένοι, Δύσκολα επιδιώκουν αλλαγές, Με συναισθηματικό εγωισμό.

Λέξεις κλειδιά που τον αντιπροσωπεύουν: 

Συντήρηση, Ασφάλεια, Πρόνοια, πρόληψη, Φροντίδα, Κάλυψη, Οικειότητα, Μνήμη, Φύλαξη, Αποδοχή, Παράδοση, Κυκλοθυμία, Μητρότητα, Συναίσθημα, Τακτική, Προσαρμογή, Φιλοπατρία.

Θετική εκδήλωση: 
Προστατευτικός, Μητρικός, Καλή Μνήμη, Φαντασία, Γόνιμος, Οικογενειάρχης, Συμπονετικός, Ευαίσθητος, Ανθεκτικός, Τρυφερός.

Αρνητική εκδήλωση: 
Υπερευαίσθητος, Ευεπηρέαστος, Ευάλωτος, Εσωστρεφής, Μνήμη σε ασήμαντες λεπτομέρειες, Ανεύθυνος, Παραπονιάρης.

Επιμέλεια: Κ.Β.

Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Με Χαρά για το Kifissia Radio

ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ

γράφει η Αγγελική Μεταξά Παπαδοπούλου

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ.ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

Σε θυμάμαι παιδάκι μικρό, που σε άφησα την πρώτη μέρα στο δημοτικό και το βλέμμα μου έψαχνε το δικό σου μέχρι να μπεις στην τάξη σου.

Σε θυμάμαι να με περιμένεις στην εξώπορτα με χαρά να σε γυρίσω σπίτι με το πρώτο Άριστα στο τετράδιο σου που με αδημονία περίμενες να μου το δείξεις.

Σε θυμάμαι να τρέχεις στο διάλειμμα με τα άλλα παιδάκια και γω να σε παρακολουθώ από μακριά για να δω αν φαίνεσαι ευτυχισμένη.

Σε θυμάμαι να κλαις γιατί πήρες τον πρώτο σου κακό βαθμό και να σε παρηγορώ ότι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου.

Σε θυμάμαι να γυρίζεις με τα γόνατα γδαρμένα και τα χείλη σφιγμένα χωρίς να “μαρτυράς” ποιος σε έσπρωξε γιατί ήταν τον θεωρούσες φίλο σου.

Σε θυμάμαι να αλλάζεις, να ψηλώνεις, να ωριμάζεις, να με αμφισβητείς, να τσακώνεσαι, να διεκδικείς,να γίνεσαι έφηβη.

Και  μεγάλωνες, μεγάλωνες….

Και δεν ήθελες να σε πηγαίνω εγώ σχολείο, δεν ήθελες να σε περιμένω στο σχόλασμα,

δεν ήθελες να σου δίνω φιλί για καλημέρα μπροστά στους συμμαθητές σου,

δεν μου έλεγες τίποτα για τους βαθμούς σου,

δεν ήθελες να με βλέπεις όταν ήσουν μαζί με τους φίλους σου.

και μεγάλωνες…μεγάλωνες…

Σε θυμάμαι να βγαίνεις, να αργείς, να κλαις και να γελάς με πράγματα που ούτε φανταζόμουν,

να κλείνεσαι στο δωμάτιό σου, να ζητάς την μοναξιά και όχι την συντροφιά μου,

να μιλάς στο τηλέφωνο με τους φίλους σου και να μην γνωρίζω τα μυστικά σου. 

Κι ας με πονούσες κάποιες στιγμές, έκανα υπομονή γιατί έπρεπε να σου δώσω χώρο και να σε αφήσω να διαφοροποιηθείς από μένα.

Και ας με πονούσε που από “μαμάκα” έγινα μαμά ή “μάνα”…

Και τα χρόνια περνούσαν…και ήρθε η μέρα να ανοίξεις τα φτερά σου

και να πετάξεις εντελώς μόνη σου με ορίζοντα το μέλλον σου.

Πρώτη μέρα εξετάσεων, πρώτη μέρα “πτήσης” για σένα

και μετρημένες πια οι μέρες που θα σε πηγαίνω σχολείο,

που θα θέλεις να είμαι κοντά σου χωρίς να με βλέπεις ή να με ακούς αλλά να με αισθάνεσαι.

Να ξέρεις πως, όπως την πρώτη, έτσι και την τελευταία μέρα της σχολικής ζωής σου

θα είμαι εκεί να σε καμαρώνω για την διαδρομή σου,

να προσμονώ το αποτέλεσμα της προσπάθειάς σου, όποιο κι αν είναι αυτό γιατί με νοιάζεις πιο πολύ εσύ παιδί μου.

Θα είμαι εδώ,  όσο με αφήνεις και μπορώ, δίπλα σου, να σου κρατώ το χέρι, να σου δίνω δύναμη, κουράγιο,

συγχαρητήρια ή συμπαράσταση, σε ό,τι χρειαστείς από εδώ και πέρα

και όσο με θέλεις στην ζωή σου, όπου μπορώ

γιατί είσαι και θα είσαι πάντα το Παιδί μου!

Γιατί θέλω να είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος με τις επιλογές σου

και θα ήθελα να μπορώ να ανήκω σε αυτές παιδί μου.

Κι αν το πετύχω, τότε σημαίνει ότι έκανα και γω κάτι σωστό,

κι ας είσαι εδώ και χρόνια ο αυστηρότερος κριτής μου

Με πολλή αγάπη σε όλους τους γονείς και παιδιά στην δοκιμασία που ξεκινάει από αύριο και λέγεται “πανελλήνιες”.